عنوان مقاله :
جداسازي ژن CFS (Cheilanthifoline synthase) از ماميران كبير و بررسي الگوي بياني آن تحت تاثير نانوذرات CeO2 و TiO2
پديد آورندگان :
درگاهي ، صالحه دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) , فابريكي اورنگ ، صديقه دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) - گروه ژنتيك و به نژادي گياهي
كليدواژه :
آلكالوئيد , بنزوفنانتريدين , سنگوئينارين , سيتوكروم P450 , نانوذرات
چكيده فارسي :
آنزيم (CFS)Cheilanthifoline synthase از اعضاء خانواده پروتئينيCYP719 ، در مراحل تبديل آنزيمي رتيكولين به سنگوئينارين در گياهان فعاليت مي كند. سنگوئينارين يك آلكالوئيد بنزوفنانتريدين مي باشد كه به طور گسترده در گياهان خانواده پاپاوراسه، فامارياسه و روتاسه يافت مي شود. در پژوهش حاضر، cDNA كدكننده CFS از ريشه گياه ماميران كبير جداسازي شد. در بررسي توالي جداسازي شده، شناسايي ناحيه آروماتيك، ناحيه متصل شونده به گروه هم و موتيف حفاظت شده EXXR در ناحيه مارپيچK تاييد كننده تعلق آنزيم CFS به خانواده پروتييني سيتوكروم P450 بود. الگوي تغييرات بياني ژن CFS در ريشه، ساقه و برگ ماميران تيمار شده با نانوذره هاي دي‌اكسيد‌سريم و دي‌اكسيد‌تيتانيوم در زمان‌ها و غلظت هاي مختلف مورد ارزيابي قرار گرفت. در گياهان تيمار شده با دي اكسيد سريم، بيشترين ميزان بيان ژن CFS 72 ساعت پس از محلول پاشي 100 ميلي‌گرم د ر ليتر در اندام ريشه و كمترين ميزان بيان در ساقه مشاهده گرديد. در محلول‌پاشي گياهان با نانوذره دي‌اكسيد‌تيتانيوم، زمان 48 ساعت پس از محلول پاشي 1000 ميلي‌گرم د ر ليتر بيشترين افزايش بيان ژن CFS در ريشه را نشان داد و نيز كمترين ميزان بيان در ساقه مشاهده گرديد. نتايج اين تحقيق نشان دهنده افزايش رونويسي ژن CFS در پاسخ به نانوذره هاي دي اكسيدتيتانيوم و دي اكسيدسريم در ماميران كبير مي باشد؛ بنابراين اطلاعات بدست آمده از ساختار ژن و نيز موثر بودن محرك هاي مورد استفاده مي تواند در راستاي افزايش ميزان آلكالوييد سنگوئينارين از طريق مهندسي متابوليك مفيد واقع گردد.
