الگوي ساختاري بيان خشم در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان بر اساس سبك‌هاي دلبستگي با ميانجي‌گري اجتناب تجربي و هيجان‌هاي خودآگاه

مقدمه: افسردگي يكي از اختلالات شايع دوره پس از زايمان است همچنين، زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان داراي مشكلاتي در تنظيم هيجاني هستند. هدف پژوهش الگوي ساختاري بيان خشم در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان بر اساس سبكهاي دلبستگي با ميانجي گري اجتناب تجربي و هيجان هاي خودآگاه بود.روش كار: روش پژوهش توصيفي - همبستگي و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام زنان با تشخيص افسردگي پس از زايمان مراجعه كننده به پايگاه هاي سلامت استان تهران در سال 1397 بود كه از ميان آن ها 250 تن به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمعيت شناختي، مقياس دلبستگي بزرگسالان تجديدنظر شده، پرسشنامه چندبعدي اجتناب تجربي، سياهه افسردگي بك، ، سياهه ابراز خشم صفت- حالت 2 اسپيلبرگر، پرسشنامه احساس گناه و مقياس تجربه شرم صورت گرفت. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از د نرم افزار SPSS نسخه 26 و مدلسازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار AMOS نسخه 24 تحليل شدند. يافته ها الگوي معادلات ساختاري با استفاده از شاخص هاي آماري از برازش مطلوب برخوردار بود. نتايج نشان داد ضرايب مستقيم سبك هاي دلبستگي ايمن ناايمن دوسوگرا اضطراب و اجتنابي به بيان خشم معني دار نبود. سبك هاي دلبستگي ،ايمن ناايمن دوسوگرا/ اضطراب و اجتنابي از طريق اجتناب تجربي و هيجانهاي خودآگاه (شرم و احساس گناه ) بر بيان خشم در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان اثر غير مستقيمي دارند.نتيجه گيري پيشنهاد مي شود مداخلات روان شناختي در كاهش هيجانهاي منفي و اجتناب تجربي در زنان با افسردگي پس از زايمان مورد توجه درمانگران قرار گيرد.