تاثير آموزش كيفي بر اشتغال و هويت فردي جوانان

جوانان، نيروي بالنده و موتور محركه توسعه هر كشور و يكي از ابزارهاي قدرت استراتژيك هر واحد ملي به حساب مي آيند. اما داشتن اين نيروي انساني در وضعيتي بالقوه قرار دارد كه تبديل آن به نيروي فعال، نيازمند برنامه ريزي دقيق در كليه بخش ها از سوي سياستگذاران است. مسئله بيكاري در حوزه جوانان امروزه پديده اي جهاني است، ولي كشورهاي پيشرفته از طريق اتخاذ سياست هاي گوناگون درصدد كاهش آن هستند كه يكي از مهم ترين آن، توجه به مسئله آموزش كيفي است. آموزش باعث ارتقاي استعداد، خلاقيت، توانمندي و كارآفريني مي شود. همچنين جوانان داراي تخصص، از آمادگي بهتري براي جذب در بازار كار داخلي و خارجي برخوردارند. از آنجا كه سنگ بناي اصلي هويت فردي در مردان، داشتن اشتغال و در زنان، انجام ازدواج و تشكيل خانواده مي باشد، آموزش كيفي مي تواند منجر به اشتغال و اشتغال نيز منجر به ارتقاي توانايي براي تشكيل خانواده در ميان جوانان گردد. جوان داراي كار و خانواده از نگاه كارشناسان اجتماعي احتمال كمتري براي گرايش به سمت آسيب هاي اجتماعي خواهد داشت. با ايجاد اين رابطه علاوه بر نيل به جامعه سالم و جوانان پويا در بازار كار، كشور از رشد اقتصادي و امنيت ملي بيشتري برخوردار خواهد بود. هدف اين تحقيق از اين مهم نشات مي گيرد كه تركيب كنوني جمعيت 15 تا 29 سال ايران، 25/1 درصد است. لذا اين فرصتي تاريخي است كه با احصاي اولويت هاي سياستگذاري در حوزه جوانان، علاوه بر توانمندسازي آنان در ساخت زندگي فردي، نقش به سزايي در توسعه و پيشرفت ايران اسلامي داشته باشند.