الگوي پارادايمي توسعه ورزش قهرماني و حرفه‎‌اي ايران

امروزه ورزش قهرماني و حرفه‌اي در جهان، بخش عمده‌اي از صنعت ورزش مي باشد كه به لحاظ اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي تأثيرات زيادي بر توسعۀ كشورها گذاشته است. بنابراين هدف از انجام اين پژوهش، طراحي الگوي پارادايمي توسعۀ ورزش قهرماني و حرفه‌اي ايران است. اين پژوهش داراي رويكردي كيفي بوده و از روش نظريه داده بنياد به‌عنوان روش تحقيق استفاده شده است. روش گردآوري داد‌ه‌ها، مطالعۀ اسناد بالادستي و مصاحبه‌هاي عميق و باز با 19 نفر از نخبگان آگاه از موضوع مورد بحث است. روايي اين پژوهش توسط مصاحبه‌شوندگان و سپس اساتيد متخصص مورد بررسي قرار گرفت و تأييد گرديد. پايايي نيز با استفاده از روش توافق درون‌موضوعي نتايج 82 درصد به‌دست آمد. براي تحليل داده‌ها از روش مقايسۀ مداوم در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شده است. بر اساس نتايج به‌دست آمده از مطالعۀ اسناد بالادستي و مصاحبه‌هاي عميق، عوامل تعهد اجرايي مديران، اصلاح ساختار دولت‌محور، تجاري‌سازي، خصوصي‌سازي، ارتقاي زيرساخت و توسعۀ فضاهاي ورزشي استاندارد، طراحي نظام استعداديابي، بسترسازي حرفه‌اي، عوامل اقتصادي، تكنولوژيكي، فرهنگي و سياسي(حاكميت، دولت و مجلس) و استقرار مدل توسعۀ ورزش قهرماني و حرفه‌اي به‌عنوان نه مؤلفۀ مؤثّر در توسعۀ ورزش قهرماني و حرفه‌اي ايران شناسايي و استخراج گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه تشكيل كميتۀ چانه‌زني با دولت، مجلس و سازمان صداوسيما براي اخذ حق ‌پخش تلويزيوني به‌عنوان مهمترين مؤلفۀ درآمدزايي ورزش قهرماني و حرفه‌اي، ضرورتي انكارناپذير است. همچنين به نظر مي‌رسد كه مديريت ورزش قهرماني و حرفه‌اي در ايران بسيار پيچيده است و نيازمند الگويي جامع است كه همۀ عوامل از جمله عوامل اقتصادي و سياسي (عامل كلان)، ارتقاي زيرساخت‌ها و نظام استعداديابي (عامل مياني) و تعهد اجرايي (عامل فردي) را مدنظر قرار دهد.