كاوش عوامل مؤثر در توسعه شطرنج ايران با رويكرد بين‌المللي

شناخت مسائل و مشكلات ورزش نيازمند نگاهي علمي، تجربي و توسعه اي است. هدف از تحقيق حاضر، كاوش عوامل مؤثر در توسعه شطرنج ايران با رويكرد بين‌المللي بود. روش تحقيق مورد استفاده، روش زمينه يابي از نوع اكتشافي بود و اطلاعات مورد نياز با استفاده از مطالعات اسنادي و مصاحبه با خبرگان به دست آمد. جامعه آماري تحقيق شامل اساتيد دانشگاهي و اساتيد مطرح شطرنج كشور با تخصص در زمينه شطرنج كشور در رده هاي مختلف و سطوح ملي و بين‌المللي بود. روش نمونه گيري به صورت نظري بود و ابزار تحقيق پروتكل مصاحبه با خبرگان تا رسيدن به اشباع نظري بود (۱۷مصاحبه با ۱۴ نفر) كه از سه نفر از خبرگان دو مرتبه مصاحبه انجام پذيرفت. همچنين، پايايي مصاحبه ها از روش بازآزمون (0.83) به دست آمد. در مجموع، داده ها با استفاده از كدگذاري باز، محوري و گزينشي شناسايي و دسته بندي شدند. به طور كلي، از ميان ۲۲ كد باز، ۷ كد محوري و ۴ كد گزينشي، ۴ مفهوم اصلي توسعه شطرنج ايران با رويكرد بين‌المللي به دست آمد: پياده سازي الگوي مطلوب توسعه، جهاني سازي، فناوري و ديپلماسي ورزشي. مي توان گفت كه توجه به عوامل فوق موجب توسعه و پيشرفت شطرنج در سطح بين‌المللي خواهد شد.