بررسي و مدلسازي تأثير سرمايه اجتماعي بر فرسودگي شغلي كاركنان بهداشت محيط؛ با بررسي ميانجي تعهد سازماني (مطالعه موردي: كاركنان بهداشت محيط مراكز بهداشت قم)

زمينه و هدف: فرسودگي شغلي يكي از عوامل مهم و تأثير گذار بر رفتار فردي و عملكرد سازماني مي باشد. عوامل متعددي بر كاهش فرسودگي شغلي و بهبود آن تأثيرگذار مي باشد، يكي از اين عوامل سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني بر فرسودگي شغلي كاركنان بهداشت محيط مراكز بهداشت قم انجام شد. روشها: اين مطالعه توصـيفي - همبسـتگي در سـال 1399 با مشـاركت 384 نفر از كاركنان بهداشـت محيط مراكز بهداشت قم انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران تعيين گرديد. نمونه گيري به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي بود. از پر سشنامه هاي استاندارد سرمايه اجتماعي ، تعهد سازماني و فرسودگي شغلي براي جمع آوري داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و نرم افزار LISREL نسخه 32 تحليل گرديد. نتايج: برطبق داده ها، اثر سرمايه اجتماعي بر فرسودگي شغلي(r=0.37)، اثر سرمايه اجتماعي بر تعهد سازماني (0.66=r) و اثر تعهد سازماني بر فرسودگي شغلي (0/48=r ) معنادار بود. نتيجه گيري: سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني در كاهش فرسودگي شغلي مشاركت كنندگان تأثيرگذار مي باشد. لذا مي بايست جهت كاهش فرسودگي شغلي كاركنان برنامه ريزي مشخصي براي ارتقاي سرمايه اجتماعي و تعهد آنان صورت گيرد.