يك رويكرد برنامه‌ريزي رياضي فازي براي مساله حمل و نقل با قيود فازي انعطاف‌پذير

هزينه هاي حمل و نقل امروزه به عنوان يكي از مهم ترين هزينه هاي موثر در قيمت تمام شده كالا و قيمت نهايي مصرف براي مشتري به ويژه در مديريت زنجيره تامين محسوب مي گردد. از اين رو تمركز بر هزينه هاي حمل و نقل به سبب كاهش قيمت تمام شده، و به تبع آن بالا بردن رضايت مشتري و افزايش جايگاه صنعت مورد نظر در ميان رقبا امري ضروري است. با توجه به اين كه منابع در دسترس (ظرفيت مراكز عرضه) عموماً به شكل حداقل ظرفيت موجود در مدل درنظر گرفته مي شود، براي حل چنين مدل هايي، ابتدا محدوديت عرضه فازي را به صورت قطعي تبديل كرده و سپس با به كارگيري روش هاي حل موجود، مساله قطعي حل شود كه متاسفانه سازگاري مناسبي با ماهيت عدم قطعيت در تصميم گيري ندارد. بنابراين در اين مقاله جهت سازگاري با شرايط واقعي، محدوديت عرضه در مدل حمل و نقل به صورت فازي انعطاف پذير مورد مطالعه قرار مي گيرد. براي اين منظور، يك رويكرد برنامه ريزي رياضي فازي براي مساله حمل و نقل با قيود فازي انعطاف پذير ارايه مي شود تا جواب با بيشترين رضايت مندي را به دست آورد. در نهايت، يك مثال عددي براي مدل پيشنهادي و روش حل ارايه شده مورد بررسي قرار مي گيرد.