علل مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته در بخش‌هاي اورژانس بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران: يك مطالعه توصيفي

مقدمه: مراقبت ازدست‌رفته، به معناي حذف يا تأخير در انجام هر جنبه‌اي از مراقبت موردنياز بيمار (چه قسمتي از مراقبت و چه كل آن) است. بروز مراقبت ازدست‌رفته به‌عنوان يك تهديد مشترك براي كيفيت مراقبت و ايمني بيمار منجر به عوارض جانبي زيادي براي سلامت بيماران در بخش هاي اورژانس مي‌شود  اين مطالعه به منظور بررسي علل مراقبت‌هاي پرستاري ازدست‌رفته در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. روش: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي بود. 146 نفر از پرستاران شاغل در بخش هاي اورژانس به روش سرشماري در اين پژوهش شركت كردند. معيارهاي ورود شامل داشتن مدرك كارشناسي پرستاري و حداقل 6 ماه سابقه كار در بخش اورژانس و رضايت براي شركت در مطالعه بود. روش جمع آوري اطلاعات خودگزارشي و ابزار جمع آوري اطلاعات دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه مراقبت پرستاري از دست رفته كاليش بود. روايي ابزار به روش روايي محتوا و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ با ضريب 0.743 محاسبه شد.  تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS16 با استفاده از روش هاي آمار توصيفي انجام شد. يافته ها: به طور كلي ميانگين دلايل مراقبت ازدست رفته 2.90 ±0.44 بود. دلايل مراقبت از دست رفته در حيطه منابع انساني با ميانگين 3.26، منابع مادي با ميانگين 2.82 و حيطه ارتباط با ميانگين 2.73 به ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين را كسب كردند. بحث و نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه هر سه حوزه منابع انساني، منابع مادي و حيطه ارتباط از علل مراقبت ازدست رفته در بخش هاي اورژانس هستند؛ لذا توصيه مي شود جزئيات علل مراقبت هاي پرستاري از دست رفته در هر حيطه مورد توجه مديران پرستاري قرار بگيرد تا بتوان اقدامات مناسبي را درجهت رفع آن ها انجام داد.