بررسي نقش رضايت شغلي بر رفتار شهروندي سازماني كاركنان دانشكده علوم پزشكي اسفراين در شيوع پاندمي كوويد-19

مقدمه: ايران يكي از كشورهايي است كه تحت تاثير بحران سلامت ناشي از همه گيري بيماري نوظهور كوويد 19 قرار گرفته است. بيماري كوويد 19 افزون بر اثرات جسماني، داراي اثرات رواني نيز مي‌باشد كه مي‌تواند روي ابعاد شغلي افراد تاثير بگذارد، لذا اين مطالعه با هدف تعيين نقش رضايت شغلي بر رفتار شهروندي سازماني در كاركنان دانشكده علوم پزشكي اسفراين در زمان همه گيري كرونا انجام گرفت.   روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي است كه به صورت مقطعي در نيمه دوم سال 1399 بر روي 147 نفر از كاركنان دانشكده علوم پزشكي اسفراين كه به صورت خوشه اي-تصادفي انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه رضايت شغلي مينه سوتا و پرسشنامه رفتار شهروندي ماركوزي بود. اطلاعات گردآوري شده با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي همبستگي پيرسون در نرم افزار 26 SPSS مورد تحليل قرار گرفت.   يافته ها: يافته هاي مطالعه نشان داد بين رضايت شغلي و رفتار شهروندي سازماني كاركنان (0.636‏‏‏‏‏-r=) و (000,0=(P رابطه اي معكوس معنادار وجود دارد. بر اساس نمره بندي هاي انجام شده ميانگين نمره رضايت شغلي 23/76 بود كه متوسط ارزيابي شد و ميانگين نمره رفتار شهروندي سازماني 21/55 مي باشد كه متوسط ارزيابي شد.   نتيجه گيري: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط ﻣﯿﺎن رﺿﺎيﺖ ﺷﻐﻠﯽ و رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، توسعه ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮيﻖ ارزيﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺪيﺮيﺖ، ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ براي اﻓﺰايﺶ رﺿﺎيﺖ ﺷﻐﻠﯽ و در ﻧﻬﺎيﺖ رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﮔﺎم ﺑﺮدارد