تغييرات ضريب نفوذ مؤثر و انرژي فعال‌سازي در خشك كردن برگه‌ي سيب توسط مايكروويو و آون هواي داغ

در اين تحقيق، ضريب نفوذ مؤثر و انرژي فعال سازي سيب با رطوبت اوليه  84% بر پايه تر در فرآيند خشك شدن يك و دو مرحله اي مورد بررسي قرار گرفت. به منظور جلوگيري از واكنش قهوه اي شدن آنزيمي، برش تهيه شده در اسيد آسكوربيك 1% به مدت 5 دقيقه غوطه ور شد. نمونه هاي بدون آنزيم بري به عنوان نمونه كنترل در نظر گرفته شدند. نمونه ها به چهار روش خشك كردن هواي داغ با سه سطح دماي هواي خشك كن يك مرحله اي (℃ 70، 60 و 50) و دو مرحله اي (℃7060، 7050، 6050) و سه سطح توان مايكروويو يك مرحله اي (W360، 180 و 90) و دو مرحله اي (W360180، 36090 و 18090)تا رسيدن به رطوبت 20% خشك شدند. نتايج نشان دادند با افزايش توان ميكروويو، نرخ خشك كردن افزايش يافته و در نتيجه ضريب نفوذ مؤثر نيز افزايش مي يابد. خروج بهتر رطوبت در خشك كردن دو مرحله اي بود. اثر آنزيم بري در خشك كن با هواي گرم تأثير بسيار اندكي بر ضريب نفوذ موثر رطوبت داشت. در خشك كردن دو مرحله اي افزايش درجه حرارت تأثير مهمي بر ضريب نفوذ مؤثر رطوبت نداشت. با افزايش توان مايكروويو، انرژي مورد نياز براي شروع تبخير رطوبت از ورقه هاي سيب كاهش يافت و اين همان مفهوم انرژي فعال سازي است. در خشك كردن دو مرحله اي، بدون در نظر گرفتن پارامتر آنزيم­بري، مناسب ترين تركيب توان عبارت بود از 90 و سپس 360 W. آنزيم بري مي تواند سبب كاهش ميزان انرژي مورد نياز براي شروع تبخير گردد. مقايسه انرژي فعال سازي در خشك كردن دو مرحله اي با افزايش توان در هر مرحله منجر به كاهش انرژي فعال سازي گرديد ليكن اين تغيير در نمونه هاي آنزيم بري و بدون آنزيم بري تقريباً اختلاف چنداني را نشان نمي دهد.بنابراين، خشك كردن دو مرحله اي با آون و مايكروويو، سبب خروج بهتر رطوبت و كاهش انرژي مورد نياز براي شروع تبخير رطوبت از ورقه هاي سيب مي گردد.