ارزيابي نقش منظر صوتي در احساس تعلق به محيط (مطالعه موردي: محله فرحزاد شهر تهران)

يكي از محرك‌هاي احساس نسبت به محيط، منظر صوتي است كه بر كيفيت فضاي شهري نيز تأثير مي‌گذارد. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و ارزيابي نقاط مفصلي و ارتباطي بين دو مفهوم منظر صوتي و احساس تعلق به محيط است، تا شدت و رابطه بين اين دو را در محله فرحزاد تهران تبيين نمايد. جامعه آماري پژوهش، تمامي استفاده‌كنندگان اين محدوده است كه بر روي 385 نفر بررسي ‌شده است. با روش پيمايش حسي با تمركز بر حس شنوايي، 12 نقطه شاخص صدايي شناسايي و سنجش شد. جهت سنجش حس تعلق مكاني از ابزار پرسش‌نامه و براي بررسي نقش كيفيت منظر صوتي بر حس تعلق از ضريب همبستگي پيرسون استفاده ‌شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه كيفيت منظر صوتي در سه بعد محيطي، فردي و اجتماعي در حس تعلق به محيط مؤثر مي‌باشد؛ ‌طوري كه وجود عناصر طبيعي در بعد محيطي، ارتقاء سلامت رواني در بعد فردي و استماع نواها و اصوات اهالي محله و آشنايان در بعد اجتماعي تأثير مهمي در احساس تعلق به محيط دارد.