واكاوي عناصر ارتباط غيراستاندارد در داستان‌هاي ترجمه شده گروه سني نونهال براساس ديدگاه كاربردشناسي شناختي

داستان‌ها نقش مهمي در شكل‌دهي به رفتار كودكان و رشد استعداد آنها ايفا مي‌كنند. با وجود اين، مطالعات زبانشناختي نسبتا كمي دربارۀ داستان‌هاي گروه سني نونهال انجام شده است. پژوهش حاضر با تكيه بر ديدگاه كاربردشناسي‌شناختي به مطالعه داستان‌هاي شگفت‌انگيز و نو ترجمه شده اين گروه سني مي‌پردازد. جامعه آماري اين پژوهش سه كتاب ترجمه شده است كه براي دستيابي به نتايجي دقيق و قابل اعتماد متن هر سه كتاب به صورت كامل بررسي شده‌اند. بنابراين، در تحليل اين كتاب‌ها نمونه‌گيري از جملات صورت نگرفته و نمونه آماري همان جامعه آماري است. نتايج بر مبناي تحليل كيفي حاكي از آن است كه در فرايند ارتباطي هميشه نمي‌توان انتظار داشت كه توالي پنج مرحله‌اي استاندارد شامل بيان، درك منظور گوينده، تاثيرگذاري، واكنش و توليد پاسخ شكل گيرد، بلكه در بيشتر موارد ارتباطات در قالب غيراستاندارد شكل گرفته و كودك در اين فرايند غيراستاندارد با عناصر ارتباطي متفاوتي بويژه در بعد انتزاعي آشنا مي‌گردد. عناصر شناختي همچون عصبانيت، شادي، توسل به زور، ترس، شيطنت و مواردي از اين دست در قالب ارتباط غيراستاندارد و به شيوه غيركلامي به كودك منتقل مي‌شوند. بنابراين، مترجمان، نويسندگان و خوانندگان اين داستان‌ها، بايد به عناصري كه به شيوه غيركلامي به كودك انتقال مي‌يابند، توجه نشان دهند، نتايج اين تحقيق حاكي از انتقال بسياري از عناصر شناختي مانند ترس، خشم و شادي به شيوه غيركلامي به كودكان است.