خداباوري شكاكانه و مسئله شرّ كرونايي

در فرجام دوراني كه انسان مدرن ادعاي برتري و اصالت دارد و هرچه را فهم نكند، انكار مي‌كند و هرچه را نيابد، نيست مي‌پندارد و خود را يكه‌تاز ميدان وجود و معرفت مي‌شناسد، موجود ريزنقشي به نام ويروس كرونا، هوشمندانه تمام هستي او را به چالش كشيده است. با شيوع ويروس كرونا در جهان، رويكردهاي مختلفي دربارۀ چرايي بروز و ظهور چنان ويروس خطرناكي در جهان ارائه شده و هر متفكري از منظر خود اين گرفتاري جديد بشر مدرن را تحليل كرده است. چرايي وقوع و گسترش كرونا و سويه‌هاي جديد آن و نيز عواقب ناگوار آن در جهان در قالب مسئله شرّ كرونايي مسئلۀ اين نوشتار است. در اين مقاله برآنيم از منظر رويكرد خداباوري شكاكانه كه يكي از پاسخ‌هاي ارائه‌شده به مسئله شرّ است، بررسي كنيم كه اين رويكرد چگونه به مسئله شرّ كرونايي پاسخ مي‌دهد و از سوي ديگر ناشناخته‌بودن و ويژگي‌هاي خاص اين ويروس، چگونه مي‌تواند مدعاي خداباوري شكاكانه را تقويت كند؟