افكار اگزيستانسياليستي ژان پل سارتر با تاكيد بر كتاب «نقد خرد ديالكتيكي»

درآثار ژان پل سارتر انسان‌شناسي بر هر موضوع ديگري اولويت دارد. رويكرد سارتر به بعضي از عناصر اگزيستانسياليسم مانند آزادي و از خود بيگانگي در كتاب «هستي و نيستي» با آنچه دركتاب «نقد خرد ديالكتيكي» وجود دارد، متفاوت است. روش كار در اين مقاله توصيفي_تحليلي بوده و مهم‌ترين يافته ها،  در ارتباط با تغيير نگرش سارتر در آثار فلسفي خود از آزادي فردي و انتزاعي به آزادي محصور و محدود در ساختارهاي‌اجتماعي است. كتاب «نقد خرد ديالكتيكي »سارتر، تلفيقي از اگزيستانسياليسم با ماركسيسم است. سارتر در اين كتاب با اين واقعيت كه انسان ها‌درچنبره ساختارها ‌و ضرورت‌ها، قدرت آزاديشان سلب شده و از خود بيگانه شده اند، سعي دارد راهي براي استعلاي افراد از اين وضعيت بيابد. او اين مهم را با ديالكتيك انسان و ساختارهاي‌اجتماعي و تاريخي نشان مي‌دهد. سارتر در پژوهش‌هاي‌ قبلي خود با تاكيد برنقش فاعل آگاه و آزاد در تغيير ساختارهاي اجتماعي و تاريخي،  پلي ميان اگزيستانسياليسم و ماركسيسم ايجاد مي‌كند كه در درك كتاب «نقد خرد ديالكتيكي» كمك زيادي مي‌كند. از نكات مهم كتاب «نقد خرد ديالكتيكي»، توجه سارتر به مفهوم از خود بيگانگي است، همچنين سارتر با توجه به نقش استعلايي كه براي انسان در ساختن دنياي خويش قائل است، معناي جديدي به تاريخ مي‌دهد كه مورد انتقاد ساختارگرايان معاصر او قرار مي‌گيرد .