مباني سياستگذاري نظارت بر اعمال دولت در نظام جمهوري اسلامي ايران

در نظام نظارت الهي، خداوند متعال و فرشتگان الهي، ناظر بر اعمال، رفتار و نيات انسان ها مي باشند و به انسان گوشزد مي شود كه خدا و فرشتگان در همه حال ناظر بر او هستند. اسلام دينى كامل و پاسخگوى تمام نيازهاى تكاملى و موجب سعادت و كمال انسان است در نتيجه كارگزاران و مديران نظام اسلامي را به داشتن يك نظارت دقيق و عادلانه سفارش مي كند؛ چرا كه پايداري و سلامت هر دولتي وابسته به وجود نظام نظارتى جامع مي باشد. جمهوري اسلامي ايران نظامي كارآمد مبتني بر مباني اسلامي و مشروعيت آن الهي و مردمي است و در نتيجه، نظارت بر دولت در اين نظام از استحكام و ضمانت اجراي بيشتري برخوردار است كه در اين مقاله با روش توصيفي تحليلي به اين يافته مي رسد كه سياستگذاري نظارت بر اعمال دولت در جمهوري اسلامي ايران داراي مباني شرعي (قرآن، سنت، احاديث و روايات) و حقوقي (قانون اساسي، احكام و فرامين مقام رهبري، قوانين عادي، قواعد حقوقي بين‌المللي، مقررات اداري، رويه قضايي، اصول كلي حقوقي و عرف و عادت) مي باشد كه سبب قوام نظارت در نظام اسلامي شده است.