تخمين و بهينه‌سازي خواص فيزيكي لايه نانوليفي الكتروريسي‌شده بر پايه پلي‌(لاكتيك-گليكوليك اسيد) (PLGA)

فرضيه: خواص فيزيكي لايه نانوليفي الكتروريسي‌شده اثر بسزايي بر رفتار لايه در برهم‌كنش با سطوح ديگر همچنين بر كارايي آن در كاربردهاي مختلف دارد. بنابراين تعيين و پيش‌بيني اين خواص ساختاري با استفاده از عامل‌هاي كنترل‌‌پذير در فرايند الكتروريسي اهميت ويژه‌اي خواهد داشت. بر اين اساس در اين پژوهش با استفاده از روابط رياضي هر يك از خواص ساختاري لايه نانوليفي شامل تخلخل لايه، قطر و تخلخل الياف تخمين زده شد. همچنين با استفاده از روش سطح پاسخ، يك مدل آماري براي پيش‌بيني و بهينه‌سازي عامل‌هاي ورودي و مقدار تخلخل لايه و ليف ارائه شد.روش‌ها: براي توليد لايه‌هاي نانوليفي از پلي(‌لاكتيك‌-گليكوليك اسيد) استفاده شد. پس از تعيين و بهينه‌سازي مجموعه عوامل اثرگذار فرايند الكتروريسي بر خواص ساختاري لايه، هجده نوع لايه نانوليفي تهيه شد. با در نظرگرفتن اثر تركيبي سه عامل الكتروريسي شامل غلظت محلول، سرعت خطي جمع‌كننده و رطوبت محيط، از روش سطح پاسخ براي بهينه‌سازي و از رگرسيون به‌منظور مدل‌سازي و تعيين رابطه بين متغيرها استفاده شد.يافته‌ها: در بررسي روابط رياضي حاصل بين عامل‌هاي ورودي و مشخصه‌هاي ساختاري لايه مي‌توان بيان داشت، غلظت محلول مؤثرترين عامل بر قطر الياف و تخلخل لايه است و سرعت جمع‌كننده مؤثرترين عامل بر تخلخل الياف است. در بررسي مدل‌هاي سطح پاسخ، مقادير بهينه عامل‌هاي اوليه به‌ترتيب براي غلظت محلول، درصد رطوبت محيط و سرعت جمع‌كننده بر اساس مدل طراحي‌شده تخلخل ليف، به‌ترتيب عبارت از w/v 2%، %45 و o.4m/s هستند و بر اساس مدل طراحي‌شده تخلخل لايه، عبارت از w/v 3%، %45 و 2.4m/s هستند. مقدار پاسخ بهينه پيش‌بيني‌شده براي تخلخل ليف و تخلخل لايه نيز به‌ترتيب عبارت از 0.342 و 0.989 است كه اختلاف چنداني با مقادير تجربي حاصل از اين نقاط ندارند. لايه نانوليفي معرفي‌شده به‌كمك هر يك از اين مدل‌ها، بيشترين تخلخل را ايجاد كرده است.