همبستگي تنش درك شده با رفتارهاي خوردن در دانشجويان علوم پزشكي واحد تبريز دانشگاه آزاد اسلامي

مقدمه: تنش ناشي از تغييرات و فشارهاي روزافزون زندگي امروزي گريز ناپذير است و عامل خطري براي تغيير رفتارهاي سالم مي باشد. تغيير رفتارهاي مرتبط با خوردن، به عنوان سبك مقابله با فشار رواني مي باشد. هدف مطالعه حاضر تعيين همبستگي تنش درك شده با رفتارهاي خوردن در دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم پزشكي تبريز بود. روش كار: مطالعه حاضر به روش توصيفي-همبستگي مي باشد. جامعه آماري شامل تمام دانشجويان علوم پزشكي مشغول به تحصيل در دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم پزشكي تبريز در سال 1398 بود. نمونه گيري به صورت تصادفي طبقه اي انجام و 300 تن از دانشجويان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه  جمعيت شناختي،   مقياس تنش درك شده  (Perceived Stress Scale) و پرسشنامه رفتار خوردن داچ (Dutch’s Eating Behavior Questionnaire) بود. روايي صوري و نسبت روايي محتوا براساس جدول Lawshe و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ اندازه گيري شد. تحليل داده ها در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22  انجام شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار تنش درك شده، رفتار خوردن مهاري، هيجاني و بيروني به ترتيب 26.33 ± 6.17، 30.38 ± 9.71، 33.52 ± 9.85 و 29.38 ± 7.26 بود. همبستگي مثبت و معنا داري بين تنش درك شده با مولفه هاي رفتار خوردن هيجاني (P 0/001, r=0/450) و بيروني (P 0/001, r=0/341)بدست آمد. اين همبستگي در حد متوسط بود و به ترتيب 20.2 درصد و 11.6 درصد از رفتارها، قابل تبيين توسط تنش بودند. همچنين همبستگي بين تنش درك شده و مهاري معكوس و معنادار T اما ضعيف بود (P 0/001, r=0/270) و تنها 7.3 درصد از رفتار خوردن مهاري توسط تنش درك شده تبيين شد. نتيجه گيري: بين تنش درك شده با مولفه هاي رفتار خوردن هيجاني و بيروني همبستگي مثبتي و با مولفه خوردن مهاري همبستگي منفي وجود دارد. درك وضعيت تنش مي تواند يك هدف مهم درماني براي رفتارهاي خوردن نامناسب در بين دانشجويان باشد. بنابراين، پيشنهاد مي شود برنامه هاي مداخله اي جهت بهبود رفتارهاي خوردن افراد و كنترل چاقي با در نظر گرفتن وضعيت تنش انجام شود.