گياه پالايي فلزات سنگين به وسيله گونه گياهي وتيور در شرايط آبياري با آب‌هاي نامتعارف

استفاده از فرآيندهاي طبيعي ازجمله پتانسيل فيزيولوژيكي گياهان راه حلي مناسب براي رفع آلودگي فلزات سنگين است. در اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير شيرابه زباله و فاضلاب صنعتي بر ميزان جذب فلزات سنگين از آب‌هاي نامتعارف به وسيله گياه وتيور، تعداد دو آزمايش جداگانه در سال زراعي 1400-1399 به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي اجرا شد. متغييرهاي آزمايش شامل كاربرد شيرابه زباله و فاضلاب صنعتي در سطوح (0، 25، 50، 75، و100%) هركدام در سه تكرار (B1، B2، و B3) با دو سطح دور آبياري 5 و day 10 (A5 و A10) اجرا شد. نتايج آزمايش نشان داد، آبياري با آب‌هاي نامتعارف شيرابه زباله هاي شهري، تأثير معني داري بر ميزان آهن، روي، مس، منگنز، پتاسيم، سديم جذب‌شده توسط وتيور در سطح 5% داشت (P 0.05). كاربرد فاضلاب صنعتي تأثير معني داري بر ميزان آهن، روي، مس، منگنز، سديم جذب‌شده توسط وتيور در سطح 5% داشت (P 0.05) اما تأثير معني داري بر ميزان پتاسيم نداشت (P 0.05). تيمارهاي R4A1 و W5A1 با كاهش توليد زيست توده زير 10 درصد نسبت به شاهد، بازخورد نسبتا خوبي از خود نشان داد.  با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، گونه وتيور داراي سازگاري نسبتاً بالايي در جذب فلزات سنگين با آب‌هاي نامتعارف داشت. اين گياه در راستاي حفاظت آب‌وخاك مي تواند كاربرد ويژه اي داشته باشد.