اولويت‌بندي و مديريت پسماند صنعتي در پالايشگاه نهم مجتمع گاز پارس جنوبي

عمليات توليد گاز در پالايشگاه گاز علاوه بر ايجاد پسماندهاي ويژه و عادي منجر به توليد پسماند صنعتي نيز مي شود. عدم مديريت صحيح پسماندهاي ويژه در چنين پالايشگاه هايي موجب مخاطرات محيط زيستي و تهديد سلامت نيروي كار خواهد گرديد. هدف از اين پژوهش شناسايي، تفكيك و اولويت بندي پسماندهاي صنعتي در اين پالايشگاه جهت حذف يا كاهش خطرات محيط زيستي بود. پس از جمع آوري اطلاعات پسماندها، 19 مورد پسماند صنعتي در واحدهاي فرآيندي و تأسيسات شناسايي شد. سپس داده ها از طريق مستندات، نظريه خبرگان و روش دلفي تحليل شده و با توجه به اهميت روش تصميم گيري چند معياره براي رتبه بندي و همچنين مديريت پسماند، از روش تاپسيس براي اولويت بندي استفاده شد. يافته ها نشان داد گوگرد ضايعاتي با ميزان 86%، بيش ترين اولويت نزديكي نسبي به پسماندهاي پر خطر و ظروف آزمايشگاهي مخلوط با ميزان 20%، كم ترين اولويت نزديكي نسبي به پسماندهاي كم‌خطر را در بين پسماندهاي صنعتي دارند. هم چنين، بر اساس فاصله درصد نزديكي نسبي پسماندها به يكديگر، 5 گروه (حدود 26%) در سطح بالا، 6 گروه (حدود 32%) در سطح متوسط و 8 گروه (حدود 42%) در سطح پايين پسماندهاي صنعتي قرار گرفتند.