عوامل مؤثر بر بهبود كيفيت تدريس در آموزش مهندسي: مطالعه‏ اي مبتني بر روش فراتركيب

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي عوامل مؤثر بر بهبود كيفيت تدريس در آموزش مهندسي: مطالعه‏اي مبتني بر روش فراتركيب است. اين پژوهش كيفي با استفاده از روش هفت‏مرحله‏اي ساندلوسكي و باروسو انجام شده است. گروه فراتركيب متشكل از سه نفر متخصص برنامه‏ريزي درسي و يك نفر متخصص در روش پژوهش فراتركيب بود. 27 منبع پژوهشي مرتبط، مبناي تحليل قرار گرفت كه نتيجه آن استخراج 5 مضمون ويژگي‏هاي فردي دانشجويان، شايستگي‏هاي حرفه‏اي اساتيد، وضعيت طرح درس، نيازها و ارزش‏هاي جامعه و عوامل محيطي و سازماني است. اعتبار داده‏ها با استفاده از فنون اعتبارپذيري، انتقال‏پذيري و هم‏سوسازي داده‏ها و اعتمادپذيري به داده‏ها نيز با هدايت دقيق جريان جمع‏آوري اطلاعات و هم‏سوسازي پژوهشگران تأييد شد. نتايج نشان دادند كه براي جهت ‏دادن به علم و هنر آموزش، مي‏توان عوامل مؤثر بر كيفيت تدريس را با موقعيت‏هاي تدريس واقعي ارتباط داد تا يادگيرندگان با استفاده از آن بتوانند اطلاعات، رفتارها و مهارت‏هاي جديدي همراه با درك كامل آن‏ها كسب كنند. با بررسي مؤلفه‏هاي مؤثر بر بهبود كيفيت تدريس آموزش مهندسي و اعمال آن‏ها در تدريس، تعامل سازنده‏اي بين استاد و دانشجو شكل مي‏گيرد كه منجر به يادگيري عميق در يادگيرندگان مي‏شود.