شيوع توكسوكاريازيس و ريسك فاكتورهاي موثر در بيماران همودياليزي و ديابتي در زاهدان

مقدمه: توكسوكاريازيس انساني يك بيماري انگلي است كه توسط لارو توكسوكارا كنيس يا كتي ايجاد ميشود و از نظر باليني ميتواند عوارض متعدد باليني در كبد، ريه، چشم، مغز وكليه ايجاد كند اين انگل عليرغم تاثير قابل توجه براي گروه هاي پرخطر(افراد با كاهش سيستم ايمني) معمولا ناديده گرفته ميشود مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع سرمي و عوامل خطر توكسوكاريازيس در بيماران ديابت و افراد تحت همودياليز در زاهدان انجام شد.روش كار: مطالعه حاضر در استان سيستان و بلوچستان، شهر زاهدان و 400 بيمار ديابتي و همودياليزي انجام شد. يك نمونه لخته جهت انجام تست الايزا و يك پرسشنامه حاوي اطلاعات دموگرافيك اخذ گرديد، تمام نمونه هاي سرم براي حضور آنتي بادي هاي IgG عليه گونه هاي توكسوكارا با روش سرولوژي اليزا مورد آزمايش قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده هاي با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصيفي و آزمون chi-square انجام شد نتايج: شيوع سرمي توكسوكاريازيس در بيماران ديابتي و همودياليزي به ترتيب 2.8% و 3.5% گزارش شد در بين متغييرهاي مطالعه در گروه بيماران ديابتي تماس با سگ و گربه ( 48.06 – 295.80% CI: 11.60 OR) و درگروه بيماران همودياليزي تماس با سگ و گربه (1.02 – 0.70 95% CI: 0.85 OR) و گروه خوني ارتباط معني داري با شيوع سرمي توكسوكاريازيس بدست امد .P value≤0.05نتيجه گيري: با توجه به مطالعات اندك در دنيا ،مطالعات اپيدميولوژيك بيشتري براي درك اين مطلب كه ديابت و فرايند همودياليز ميتواند به عنوان فاكتور در توكسوكاريازيس معرفي شوند نياز است