تاثير القاء چاقي به همراه تمرين استقامتي و تغيير رژيم غذايي بر تغييرات وزن و نيمرخ ليپيدي موش هاي نر نژاد ويستار

مقدمه: عدم تحرك جسمي و رژيم هاي غذايي با كالري بالا باعث چاقي و بيماري هاي متابوليكي مرتبط شده است، بنابراين؛ هدف از اين پژوهش بررسي تاثير القاء چاقي به همراه تمرين استقامتي و تغيير رژيم غذايي بر تغييرات وزن و نيمرخ ليپيدي موش هاي نر نژاد ويستار بود.روش كار: روش تحقيق از نوع آزمايشگاهي بود. آزمودني‌ها تحقيق شامل 25 سر موش‌ صحرايي نژاد ويستار با دامنه سني 8 تا 12 هفته بودند كه به 5 گروه كنترل و تجربي تقسيم به روش نمونه‌گيري انتخابي هدفدار با توجه به شرايط وزني و سني شدند. در مرحله اول 4 روز بعد از دوره شيرخواري برنامه غذايي در جهت چاق شدن رت ها آغاز شد. از تردميل 5 بانده جهت تمرينات استقامتي استفاده شد. برنامه تمريني آزمودني‌ها 30 دقيقه در هر روز، براي مدت 8 هفته با سرعت 8 متر بر دقيه بود. از آزمون t وابسته و تحليل واريانس يك راهه جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.نتايج: نتايج نشان داد كه كه بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون ميانگين وزن گروه چاق + رژيم استاندارد + هوازي (0.135= p) و گروه چاق + رژيم استاندارد (0.06= p) تفاوت معني داري وجود ندارد. همچنين بين ميانگين‌هاي HDL در هيچكدام از گروه ها، تفاوت معني‌داري وجود ندارد ولي بين ميانگين‌هاي LDL در گروه كنترل با ديگر گروه ها، تفاوت معني‌داري وجود دارد (0.001 p). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه ورزش استقامتي زماني روي كنترل وزن اثرگذار مي باشد كه رژيم غذايي غير پرچرب لحاظ شده باشد.