تدوين الگوي مقابله روان‌شناختي با پيامدهاي كوويد - 19 بر مبناي روان‌شناسي مثبت‌گرا و ارزيابي تاثير آن بر كيفيت زندگي و شادكامي افراد داراي اضطراب كوويد - 19

مقدمه:انتشار ويروس كوويد- 19 سبب ايجاد اضطراب و استرس فراواني در سطح جوامع گرديد كه اين روند سلامت روان افراد را تحت تاثير قرار داد. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف تدوين الگوي مقابله روان‌شناختي با پيامدهاي كوويد-19 بر مبناي روان‌شناسي مثبت‌گرا و ارزيابي تاثير آن بر كيفيت زندگي و شادكامي افراد داراي اضطراب كوويد-19 انجام شد. روش كار: روش پژوهش حاضر در بخش كيفي، تحليل مضمون به روش استقرايي و در قسمت كمي نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دوماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل افراد داراي اضطراب كوويد-19 شهر تهران در شش ماه اول سال 1400 بود. جهت اجراي پژوهش حاضر تعداد 35 نفر داراي اضطراب كوويد-19 با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند. افراد حاضر در گروه‌ آزمايش مداخله حاضر (10 جلسه) را طي يك و نيم ماه دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل مقياس اضطراب كرونا ويروس (عليپور و همكاران، 1398) (CDAS) و پرسشنامه كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1994) (QLQ) و پرسشنامه شادكامي (آرگيل، مارتين و كراسلند، 1989) (HQ) بود. نتايج: نتايج نشان داد كه الگوي مقابله روان‌شناختي با پيامدهاي كوويد-19 بر مبناي روان‌شناسي مثبت‌گرا از نظر متخصصان داراي روايي محتوايي كافي است. همچنين اين مداخله بر كيفيت زندگي و شادكامي افراد داراي اضطراب كوويد-19 تاثير داشته است (0001 P). نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، الگوي مقابله روان‌شناختي بر مبناي روان‌شناسي مثبت‌گرا با توجه به توانمندي‌ها و نقاط مثبت، ترويج نوع‌دوستي و مهرورزي به ديگران، اداي سپاسگزاري و شكرگزاري و شكل‌دهي اميد و خوش‌بيني مي‌تواند به عنوان روشي كارآمد در جهت بهبود كيفيت زندگي و شادكامي افراد داراي اضطراب كوويد-19 مورد توجه قرار گيرد.