تحليل راهبردي توسعه گردشگري رود دره هاي منطقه ياسوج

در گسترش ناموزون شهرها بدون بهره گيري از توان محيط هاي طبيعي، تعادل بين شهر و طبيعت را مختل نموده است. رود دره هاي شهري به عنوان يكي از عناصر ساختار اكولوژيكي شهرها مي توانند نقش موثري در جهت ايجاد تعادل بين فضاي انسان ساخت شهر و طبيعت و ارتباط انسان با طبيعت ايفا نمايند. منطقه ياسوج به عنوان گنجينه طبيعت گردي و وجود مناطق بكر طبيعي و جاذبه هاي ديدني، و بويژه وجود رودهاي بشار، خرسان، مهريان، تنگ تامرادي، مارون، تنگ گنج هاي، خرسان و حتي آبشار بزرس ياسوج، رفيت هاي مناسبي در زمينه طبيعت گردي با تاكيد بر گردشگري رود دره ها را دارد. هدف اين مقاله تحليل راهبردي توسعه گردشگري رود دره هاي ياسوج است. سوال اصلي اين است كه توسعه گردشگري رود دره هاي يا سوج از چه نقاط قوت و ضعفي برخوردارند و فرصت ها و تهديدهاي پيش رو كدامند؟ اين مقاله به شيوه سوات (Swot) انجام گرفته است و روش گردآوري داده ها با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و ميداني است. نتايج تحليل داخلي (IFE) و خارجي (EFE) توسعه گردشگري رود دره هاي ياسوج نشان مي دهد كه تعداد 21 شاخص قوت و 27 شاخص ضعف شناسايي و احصاء شده است. همچنين؛ براي توسعه گردشگري رود دره هاي ياسوج 11 فرصت و 17 تهديد شناسايي شده است. مجموعه نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهديدهاي ابعاد چهار گانه (كالبدي-فضايي، اجتماعي-فرهنگي، اقتصادي-مالي و مديريتي-قانوني) توسعه گردشگري رود دره هاي منطقه ياسوج به ترتيب 2.32 و 2.21 مي باشد كه با ترسيم آن در نمودار سوات، راهبردهاي توسعه گردشگري رود دره هاي ياسوج در بخش راهبردهاي تدافعي قرار مي گيرد.