ارزيابي كاربري اراضي با تأكيد بر فضاهاي عمومي (مورد مطالعه: محله‌هاي منطقه ده تهران)

فضاهاي عمومي شهري يكي از مهم‌ترين گونه‌هاي فضاهاي شهري محسوب مي‌شد. فضاهايي كه عموم شهروندان از هر قشر، سن، نژاد و صنفي بدون هيچ گونه محدوديتي حق استفاده از آن را دارا هستند .هدف از بررسي و ارزيابي كاربري اراضي با تأكيد بر فضاهاي عمومي (نمونه موردي محله‌هاي منطقه ده تهران) به طور كلي، مي‌توان ارزيابي وضعيت كمي فضاهاي عمومي، سطح بندي ،تجزيه و تحليل، پراكنش و نحوه استقرار فضاهاي عمومي در سطح محله‌هاي منطقه ده شهر تهران را بيان كرد. پژوهش از نوع كاركردي و از نوع روش اكتشافي و توصيفي – تحليلي مي‌باشد. جامعه مورد بررسي، كل جمعيت منطقه ده كلانشهر تهران با 818 هكتار وسعت، سه ناحيه و 10 محله مي‌باشد. روش جمع آوري اطلاعات بر اساس روش كتابخانه‌اي، اسنادي است. اطلاعات مورد نياز از آخرين طرح تفصيلي منطقه ده تهران و بر مبناي سرشماري نفوس و مسكن سال 1395 جمع آوري گرديده است. سطح بندي ،تجزيه و تحليل، پراكنش و نحوه استقرار فضاهاي عمومي در سطح محله‌هاي منطقه ده شهر تهران را بيان كردارزيابي فضاهاي عمومي محله‌هاي منطقه ده تهران به وسيله 5 شاخص اصلي و 5 زير شاخص آن‌ها انجام شده است. تجزيه و تحليل يافته‌هاي پژوهش با استفاده از مدل تاپسيس مدل آنتروپي شانون و نرم افزارGIS و Excelو SPSS انجام شده است. بر اين اساس هر يك از محله‌هاي منطقه ده تهران از نظر شاخص‌هاي مورد نظر رتبه بندي و سطح بندي شده‌اند كه نتايج در جداول و نقشه‌ها ارائه شده است همچنين سطح و سرانه وضع موجود هر يك از كاربري‌هاي عمومي با سرانه و سطح استاندارد مقايسه و در جداول مجزا محاسبه گرديده است.