تأثير تعاملي تمرين مقاومتي و مصرف بذر كدو بر سطوح عوامل بازدارنده (گلوتاتيون و ATP) و عوامل مخرب (سيتوكرم-C و مالون ‌دي‌آلدئيد) در بافت ريۀ رت‌هاي مسموم‌شده با پراكسيد هيدروژن

مقدمه: مسموميت‌هاي ريوي و توليد گونه‌هاي واكنشي به نقص در تبادل گازهاي تنفسي و آسيب به DNA منجر مي‌شوند. بذر كدو با خواص آنتي‌اكسيداني بسيار قدرتمند مي‌تواند توليد ROS را كاهش دهد؛ بنابراين هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير تعاملي تمرين مقاومتي و مصرف بذر كدو بر سطوح عوامل بازدارندۀ گلوتاتيون و ATP و مخرب سيتوكرم-C و مالون ‌دي‌آلدئيد در بافت ريۀ رت‌هاي مسموم‌شده با پراكسيد هيدروژن است. روش پژوهش: 42 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با وزن تقريبي 250±50 گرم انتخاب و به‌صورت تصادفي به 7 گروه 6 سري شامل 1. كنترل سالم، 2. كنترل مسموم، 3. تمرين مقاومتي، 4. بذر كدو 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، 5. بذر كدو 2 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، 6. تمرين مقاومتي+بذر كدو 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و 7. تمرين مقاومتي+بذر كدو 2 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تقسيم شدند. پروتكل تمرين مقاومتي شامل بالا رفتن از نردبان يك‌متري با دو سانتي‌متر فاصله بين هر دو پله و شيب 85 درجه بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تحليل واريانس دوطرفه همراه با آزمون تعقيبي بونفروني در نرم‌افزار SPSS در سطح معنا‌داري 0/05≥P صورت گرفت. يافته‌ها: تمرين مقاومتي همراه با مصرف بذر كدو به ايجاد اثر معنا‌داري بر غلظت‌هاي ATP، سيتوكروم-GSH، MDA ،C و PAB در بافت ريه منجرشد (0/001=P). نتيجه‌گيري: تعامل انجام تمرين مقاومتي همراه با مصرف بذر كدو با افزايش عواملي مانند ATP و غلظت GSH و همچنين كاهش غلظت سيتوكروم- MDA ،C و PAB مي‌تواند ROS توليدشده از مسموميت‌هايي مانند H2O2 را در بافت ريه كاهش دهد.