اثر تمرين مقاومتي به همراه مصرف زالزالك بر برخي از شاخص هاي استرس اكسيداتيو موش هاي نر آلزايمري .

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﺑﯿﻤﺎري آﻟﺰاﯾﻤﺮ ﺷﯿﻮع روزاﻓﺰوﻧﯽ دارد. رﺳﻮب آﻣﯿﻠﻮﺋﯿﺪ ﺑﺘﺎ و ﺳﻤﯿﺖ ﻋﺼﺒﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮي را در ﺑﯿﻤﺎري آﻟﺰاﯾﻤﺮ اﯾﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺗﺼﻮر ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ ﻧﻘﺶ اﺻﻠﯽ را در ﺑﯿﻤﺎريزاﯾﯽ دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي اﮐﺴﯿﮋن ﻓﻌﺎل و اﯾﺠﺎد آﺳﯿﺐﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﮐﺮوﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎ در ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﻫﺪف ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽﺷﻮد. ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ 12 ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﻘﺎوﻣﺘﯽ به‌همراه ﻣﺼﺮف ﻣﮑﻤﻞ زاﻟﺰاﻟﮏ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ در ﺳﺮم ﻣﻮشﻫﺎي ﻧﺮ آﻟﺰاﯾﻤﺮي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. روش پژوهش: در اين پژوهش تجربي، 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به شكل تصادفي در پنج گروه شش‌تايي؛ كنترل سالم، كنترل آلزايمري، آلزايمري تحت تمرين مقاومتي، آلزايمري تحت تمرين مقاومتي همراه با مصرف زالزالك و آلزايمري به همراه مصرف مكمل زالزالك تقسيم شدند. تمرين مقاومتي به مدت 12 هفته و 5 روز در هفته به صورت بالا رفتن از نردباني به طول يك متر، همراه با وزنه‌هاي متصل به دم موش‌ها بود. وزنۀ متصل به دم هر حيوان در هفته اول 50 تا60 درصد و در هفته‌هاي پاياني به 140 تا 150درصد وزن موش‌ها رسيد. گروه دريافت مكمل، مخلوط پودر زالزالك را با غذاي استاندارد موش‌ها به نسبت 25/6 درصد پودر زالزالك دريافت ‌كردند. 24 ساعت بعد از آخرين مداخله تمرين و مكمل، موش‌ها بي‌هوش شدند و ﺳﻄﻮح ﺳﺮﻣﯽ ﺳﻮﭘﺮاﮐﺴﯿﺪ دﯾﺴﻤﻮﺗﺎز، ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاز، ﻇﺮﻓﯿﺖ آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﺗﺎم و ﻣﺎﻟﻮن دي‌آﻟﺪﻫﯿﺪ ﺑﻪ روش اﻻﯾﺰا ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪ. يافته‌ها: تمرين مقاومتي به ويژه در زمان مصرف مكمل زالزالك، به افزايش معنا دار (0.002=P) سطح سرمي گلوتاتيون پراكسيداز در مقايسه با گروه هاي ديگر شد. اما تغيير معنا داري در سطح سرمي آنزيم سوپر اكسيد ديسموتاز، ظرفيت آنتي اكسيداني تام و پراكسيداسيون ليپيدي در گروه‌هاي تجربي و كنترل ديده نشد. نتيجه گيري: ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ورزﺷﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺘﺎ آﻣﯿﻠﻮﺋﯿﺪﻫﺎ در ﺑﯿﻤﺎري آﻟﺰاﯾﻤﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽﺷﻮد، اﻣﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ورزﺷﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﯾﻖ افزايش ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي اﮐﺴﺎﯾﺸﯽ (ROS و RNS) ﺑﻪ اﯾﺠﺎد اﺳﺘﺮس اكسيداتيو ﻮ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻌﺪي ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن ﻟﯿﭙﯿﺪي ﻫﻢ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﮑﻤﻞ درﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ و ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن ﻟﯿﭙﯿﺪي را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﺪ، اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﻪ ﻧﻮع، ﺷﺪت و دورۀ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد.