مقايسه اثربخشي درمان شناختي - رفتاري، فلوكستين درماني و روش تركيبي بر بهبود اختلال انزال زودرس در معتادان به مواد مخدر افيوني

مقدمه: اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي درمان شناختي ـ رفتاري، فلوكستين درماني و روش تركيبي بر بهبود اختلال انزال زودرس در معتادان به مواد افيوني انجام شد. روش: طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از بين افراد معتاد به مواد مخدر افيوني مراجعه‌كننده به مراكز درمان اعتياد تحت نظارت دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس 60 نفر در چهار گروه درمان شناختي ـ رفتاري، فلوكستين درماني، روش تركيبي و گروه گواه جاي‌دهي شدند. ابزار پژوهش حاضر، مصاحبه تشخيصي بر اساس ملاك‌هاي 5- DSM، آزمون سنجش انزال زودرس (ارافا و شاملول، 2007) بود. يافته‌ها: داده‌هاي حاصل از پژوهش با روش تحليل كوواريانس و آزمون بونفروني مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد تفاوت معنا‌داري بين گروه گواه و گروه درمان شناختي ـ رفتاري و تركيبي وجود دارد (0.01 P). بين ميانگين‌هاي گروه دارودرماني با گروه گواه اختلاف معنادار نبود. بين گروه شناختي ـ رفتاري با گروه دارودرماني تفاوت معناداري مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مي‌توان چنين استنباط كرد كه درمان شناختي ـ رفتاري مي‌تواند در بهبود انزال زودرس درمان موثرتري باشد.