اثربخشي درمان فراشناختي بر راهبردهاي كنترل فكر و كاهش اضطراب زنان مبتلا به ديابت بارداري

مقدمه: ديابت بارداري يك مشكل بهداشتي در حال افزايش در سراسر دنيا و يكي از شايع ترين عوارض دوران بارداري است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان فراشناختي بر راهبردهاي كنترل فكر و كاهش اضطراب زنان مبتلا به ديابت بارداري بود. روش: روش پژوهش حاضر مداخله اي از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون همراه گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش تمامي زنان باردار مبتلا به ديابت بارداري مراجعه‌كننده به مراكز جامع خدمات سلامت كاشان با محدوده سني 18 تا 45 سال بودند. تعداد نمونه در پژوهش حاضر 30 نفر (15 نفر در هر گروه) با روش نمونه گيري هدفمند (زناني كه مبتلا به ديابت بارداري و در 16 هفته اول بارداري بودند) بود. براي اجراي مداخله از برنامه درمان فراشناختي ولز و براي اندازه گيري متغيرهاي وابسته از سياهه اضطراب بك (BAI) و پرسشنامه كنترل فكر(TCQ) و براي تحليل داده‌ها نيز از تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA) استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد درمان فراشناختي بر كاهش اضطراب (p 0/05) و كنترل فكر و ابعاد آن در زنان مبتلا به ديابت بارداري معنادار است (p 0/05).نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، جهت عملي‌كردن و دسترسي آسان به برنامه هاي درمان فراشناختي براي زنان مبتلا به ديابت بارداري با اجراي كلاس هاي درمان فراشناختي در مراكز بهداشت و سلامت مي توان راهبردهاي كنترل فكر آن ها را بهبود و اضطراب آن ها را كاهش داد.