تحليل راهبردي مناسبات جغرافيايي و اجتماعي با چالش‌هاي امنيتي طوايف اعراب در جنوب خوزستان

يكي از ابعاد مهم امنيت حوزه امنيت عمومي، قوميت ها در كشور مي‌باشد. اين پژوهش با بررسي مخاطرات امنيتي مسائل قوميتي متأثر از قوميت، به تهيه يك چارچوب كلي براي تصميم‌سازي و اولويت‌بندي راهبردهايي در مديريت مسائل مربوط به قوميت‌ها در راستاي كاهش اثرات قوم‌گرايي افراطي عربي(پان عربيسم) بر امنيت ملي پرداخته است. در اين راستا در ابتدا با بررسي و مطالعه منطقه و نظرسنجي از متخصصان حوزه‌هاي قوميت و امنيت، به شناخت شرايط راهبردي اعراب استان خوزستان در قالب مدل تدوين راهبرد SWOT پرداخته شده است. جامعه اماري مشتمل بر چهار گروه از نخبه ها، اساتيد، مديران و فرماندهان داخل (18نفر) و بيرون (12نفر) از ناجا بود. با استفاده از روش نمونه گيري هدف مند تا اشباع نظري 30 نفر انتخاب شدند. پس از مصاحبه هاي مختلف چالش ها ابتدا در چهار محور نقاط ضعف، قوت، تهديد و فرصت دسته بندي شده، سپس هر محور در چهار بعد اجتماعي، سياسي، اقتصادي و سياسي تقسيم، انگاه ذيل هر يك از ابعاد چهار گانه مهم ترين نقاط ضعف، قوت، تهديد و فرصت در قالب گويه هاي قابل پرسش (احصاء شده از مصاحبه با نمونه ها) آورده شده و در انتها با استفاده از مدل سوات و ماتريس برنامه‌ريزي راهبردي كمّي (QSPM)، هشت راهبرد تدافعي استخراج و اولويت‌بندي شد. نتايج بدست آمده نشان داد، راهبرد «راهبرد رسيدگي به مشكلات اقوام علي الخصوص قوم عرب در حوزه رفع محروميت‌ها» به عنوان مهم ترين راهبرد در استان خوزستان به دست امد. تايج بدست آمده نشان داد، راهبرد «راهبرد رسيدگي به مشكلات اقوام علي الخصوص قوم عرب در حوزه رفع محروميت‌ها» بهعنوان مهم ترين راهبرد در استان خوزستان به دست امد.