عنوان مقاله :
اثر تمرين هوازي تداومي و تناوبي همراه با مصرف مكمل سيليمارين بر ميزان آنزيمهاي كبدي و تغييرات بافت كبد در موشهاي صحرايي مبتلا به كبد چرب غير الكلي القاء شده با دگزامتازون
پديد آورندگان :
مختاري ، فاطمه - - , طالبي گركاني ، الهه دانشگاه مازندران , نصيري ، خديجه دانشگاه مازندران , اكبري ، ابوالفضل - -
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , تمرين تداومي , سيليمارين , آسپارات آمينوترانسفراز , آلانين آمينوترانسفراز , هيستولوژي
چكيده فارسي :
هدف: هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير تمرينات هوازي تداومي و تناوبي شديد همراه با مصرف سيليمارين بر سطوح سرمي آنزيمهاي آسپارات آمينوترانسفرازAST و آلانين آمينوترانسفراز(ALT) و تغييرات بافت كبد موشهاي صحرايي مبتلا به كبد چرب بود.روش كار: ۴۹ سر موش صحرايي نر (229.71 ± 18.94 گرم) در ابتدا به ۲ گروه كنترل سالم (۷ سر) و در معرض دگزامتازون (۴۲ سر) تقسيم شدند جهت القاء كبد چرب مقدار ۱۰ ميلي گرم دگزامتازون به ازاي هر كيلو گرم از وزن بدن به مدت ۶ روز و بصورت زير جلدي تزريق شد. سپس اين حيوانات به ۶ گروه (۷ سر در هر گروه تقسيم شدند 1- كنترل بيمار۲- سيليمارين ۳- تمرين تناوبي ۴ -تمرين تناوبي +سيليمارين۵- تمرين تداومي 6- تمرين تداومي +سيليمارين .محلول سيليمارين روزانه به مقدار ۳۰۰ ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن گاواژ شد گروه هاي تمريني به مدت ۸ هفته (تواتر ۵ جلسه در هفته ) تمرين تداومي (۵۴ دقيقه با سرعت ۲۰ متر در دقيقه) و تمرين تناوبي با شدت بالا (6 و هله ي ۳ دقيقه اي با سرعت ۴۰ متر در دقيقه و ۳ دقيقه ريكاوري فعال با سرعت ۲۰ متر در دقيقه) با شيب ۱۵ درجه را روي نوارگردان انجام دادند. مقاطع بافت كبد با روش هماتوكسيلن و ائوزين رنگ آميزي و ارزيابي و سطوح سرمي ALT و AST به روش رنگ سنجي آنزيمي اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل يافته ها با آزمون تحليل واريانس دو طرفه صورت گرفت. يافته ها: يافته هاي بافت كبد گروه دگزامتازون، حاكي از استئاتوز كبدي در مقايسه با ساختار طبيعي آن در گروه كنترل بود. مصرف سيليمارين و انجام تمرينات ورزشي تناوبي و تداومي در طي هشت هفته توانست تغييرات بافتي را به طور قابل توجهي در حيوانات بيمار در مقايسه با گروه كنترل بهبود دهد اثر تعاملي مصرف مكمل سيليمارين و تمرين بر سطوح سرمي و ALT معنادار نبود ليكن مصرف مكمل سيليمارين موجب كاهش معنادار سطوح آنزيم كبدي P=۰/۰۰۹) AST) و ALT (۰/0۱۷=p) گرديد. همچنين سطوح آنزيم آسپارتات آمينو ترانسفراز در گروه تمرين تناوبي نسبت به گروه كنترل بطور معناداري بالاتر بود (۰/۰۰۲=p). مقدار اين آنزيم در گروه تمرين تناوبي+سيليمارين نيز نسبت به گروه تمرين تناوبي بطور معناداري كاهش يافته بود (۰/۰۰۱=p). نتيجه گيري: مصرف مكمل سيليمارين و تمرين هوازي تداومي و (تناوبي بصورت مجزا و در تركيب با يكديگر ميتواند موجب بهبود وضعيت بافت كبد موشهاي صحرايي مبتلا به كبد چرب غير الكلي القاء شده با دگزامتازون شود. به نظر ميرسد اثر تركيبي تمرين و سيليمارين در بهبود تغييرات بافتي كبد موثرتر مي باشد.
عنوان نشريه :
سوخت و ساز و فعاليت ورزشي
عنوان نشريه :
سوخت و ساز و فعاليت ورزشي