تاثير تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) بر هايپرتروفي قلبي: نقش مسير پيام رساني Wnt / β-catenin

هدف: شناسايي تأثير تمرينات مختلف ورزشي بر ساختار و عملكرد قلب و همچنين مسيرهاي سيگنال دهي ميوكارد اهميت زيادي دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير 12 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر توده قلب و بيان ژن‌هاي بتا-كاتنين و گليكوژن سنتاز كيناز-3-بتا در بافت ميوكارد موش‌هاي صحرايي نر انجام شد. روش كار: 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به طور تصادفي در سه گروه شم ، كنترل و HIIT قرار گرفتند. گروه تجربي تحت تمرين HIIT قرار گرفتند. چهل و هشت ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، آزمودني ها به روش بدون درد جراحي و قلب آنها استخراج شد. بيان ژن بتا-كاتنين و گليكوژن سنتاز كيناز-3-بتا با روش RT-PCR مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون t مستقل استفاده شد (0/05 P ).يافته ها: نتايج نشان داد كه وزن بدن در گروه HIIT به طور معني داري كمتر بود (0/029 = P) و نسبت وزن قلب به بدن در گروه مداخله به طور معني داري بيشتر از گروه كنترل بود (0/001 = P). همچنين بيان ژن بتا-كاتنين در موش‌هاي تمرين كرده به‌طور معني‌داري بيشتر از گروه كنترل بود (0/002 = P). با توجه به بيان ژن GSK3-β، اگرچه ميانگين سطوح در گروه تمرين كرده كمتر از گروه كنترل بود، اما تفاوت ها از نظر آماري معني دار نبود (0/71 = P). نتيجه گيري: تمرين HIIT همراه با كاهش قابل توجه وزن بدن، باعث افزايش نسبت قلب به وزن بدن و هايپرتروفي قلبي مي شود. همچنين، اين تمرينات ورزشي با تحريك مسير سيگنالينگ Wnt و افزايش قابل توجه بيان ژن بتا كاتنين، هايپرتروفي قلبي را تحريك مي كند.