مقايسه تاثير تمرينات اختصاصي واليبال روي سطوح تمريني مختلف بر لاكتات خون و كوفتگي عضلاني متعاقب يك جلسه فعاليت ورزشي حاد در پسران واليباليست

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسي تاثير شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال روي سطوح تمريني مختلف بر لاكتات خون و كوفتگي عضلاني متعاقب يك جلسه فعاليت ورزشي حاد در پسران واليباليست بود.مواد و روش‌ها: سي و شش پسر واليباليست (ميانگين سني، 82/0 ± 11/16 سال ؛ قد، 85/4 ± 174 سانتي متر) به صورت تصادفي در سه گروه12 نفري تمريني بتن، كفپوش و ماسه قرار گرفتند. در مرحله پيش آزمون لاكتات خون با دستگاه لاكتومتر، قبل و بلافاصله فعاليت ورزشي حاد (۱۰ × ۱۰ پرش عمودي با يك دقيقه استراحت بين هر نوبت) و ميزان كوفتگي عضلات بازكننده زانو بلافاصله، ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از انجام يك جلسه فعاليت حاد با مقياس آنالوگ بصري (VAS) اندازه گيري شد. بعد از شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال روي سطوح تمريني بتن، كفپوش و ماسه مرحله پس آزمون همانند مرحله پيش آزمون اجرا شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس دو طرفه با اندازه گيري مكرر، تحليل واريانس يك طرفه، تعقيبي بونفروني و توكي با سطح معني داري 05/0 Pتحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد كه شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال باعث كاهش معني دار سطح استراحتي لاكتات در گروه هاي تمريني كفپوش و ماسه در مقايسه با گروه  بتن و هم چنين گروه ماسه در مقايسه با كفپوش شد (P=0.01).سطح لاكتات دو گروه ماسه و كفپوش در مقايسه با بتن در پاسخ به دومين فعاليت حاد كاهش معني داري داشت (P=0.01). اما بين كاهش لاكتات گروه ماسه و كفپوش تفاوت معني داري مشاهده نشد (0/87= P). در ميزان كوفتگي عضلاني بلافاصله و 48 ساعت پس از يك جلسه فعاليت ورزشي حاد در بين سه گروه تفاوت معني داري مشاهده نشد (0/45 = P).، ولي در ميزان كوفتگي عضلاني 24 ساعت پس از يك جلسه فعاليت ورزشي حاد، بين گروه بتن و ماسه كاهش معني داري مشاهده شد (0/01 = P)، اما بين گروه بتن و كفپوش (0/06= P) و كفپوش و ماسه تفاوت معني داري مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال بر روي سطوح ماسه و كفپوش در مقايسه با سطح بتن باعث كاهش لاكتات ولي تمرين در سطح ماسه باعث كوفتگي عضلاني كمتري نسبت به سطوح كفپوش و بتن در پاسخ به يك جلسه فعاليت حاد در بازيكنان واليبال شد.