ارتباط بين دانش حضوري با قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان رشته هاي كشاورزي دانشگاه رازي

دانش حضوري به عنوان ابزار دستيابي به دانش و اطلاعات در شناخت فرصت ها و بهره گيري از آنها به كارآفرينان كمك شايان مي كند.پژوهش علي-ارتباطي حاضر با هدف ارتباط بين دانش حضوري با قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان رشته‌هاي كشاورزي دانشگاه رازي انجام شد. افراد مشاركت‌كننده در اين پژوهش دانشجويان رشته‌هاي كشاورزي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه رازي در سال تحصيلي 1400-1401 و در سه مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري به تعداد 988 نفر بودند (N=988) كه بر مبناي جدول كرجسي و مورگان تعداد 276 نفر از آنان به عنوان نمونه و به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از دو پرسشنامه سواد اطلاعاتي (دانش حضوري) انجمن كتابخانه‌هاي دانشكده‌اي و تحقيقاتي آمريكا و پرسشنامه استاندارد قابليت كارآفريني شوراي شهر دورهام انگلستان استفاده شد. روايي صوري و ظاهري ابزار پژوهش به تأييد استادان كارآفريني و همچنين استادان دانشكده كشاورزي كه داراي تجربه در زمينه موضوع بودند، رسيد. روايي همگرا از طريق محاسبه (AVE) انجام شد كه معادل 0/8 به دست آمد. پايايي ابزار پژوهش نيز از طريق ضريب تتاي ترتيبي برسي شد كه ميزان قابل پذيرشي به دست آمد. بر مبناي نتايج دانشجويان مقطع دكتري دانش حضوري و قابليت كارآفريني بالاتري دارا بودند. اما ميزان اشراف علمي و عملي و قابليت كارآفريني دانشجويان مقطع كارشناسي كمتر از سطح متوسط بود. بر مبناي ضريب همبستگي اسپيرمن دانش حضوري دانشجويان و ابعاد آن همبستگي مثبتي با قابليت كارآفريني داشت. به طوري‌كه بر مبناي نتايج رگرسيون ترتيبي ابعاد دانش حضوري بين 20 تا 30 درصد از قابليت كارآفريني دانشجويان را تبيين كرد. با توجه به اهميت كارآفريني و همچنين گسترش آموزش هاي مجازي لزوم توجه به اشراف علمي و عملي دانشجويان و به ويژه دانشجويان مقطع كارشناسي مي تواند بر توسعه قابليت هاي كارآفريني آنان مؤثر باشد كه ضرورت دارد بر مبناي نتايج پژوهش مورد توجه قرار گيرد.