درهم‌تنيدگي و وفاداري دوربري كوآنتومي در مدل هايزنبرگ XXZ با اندركنش‌هاي چندگانه

در اين مقاله، مدل هايزنبرگ XXZ دو كيوبيتي با اندركنش ژيالوشينسكي-موريا تحت مدل كالگرو-موزر نوع ، كه هر يك از اسپين‌ها تحت تأثير ميدان‌هاي مغناطيسي همگن و ناهمگن قرار دارند در نظر گرفتيم. با فرض اينكه حالت اولية سيستم  باشد، اثر فاصلة نسبي بين اسپين‌ها، واهمدوسي ذاتي، ميدان مغناطيسي، اندركنش ژيالوشينسكي-موريا و پارامترهاي مربوط به حالت اوليه سيستم را بر ديناميك درهم‌تنيدگي كوآنتومي بررسي كرديم. نتايج نشان داد كه با افزايش فاصلة نسبي بين اسپين‌ها، درهم‌تنيدگي كاهش مي‌يابد. به‌علاوه با اعمال ميدان مغناطيسي ناهمگن و در نظر گرفتن اندركنش ژيالوشينسكي-موريا اثر واهمدوسي ذاتي بر ديناميك درهم‌تنيدگي قابل مشاهده است. همچنين از ماتريس چگالي دو كيوبيتي مدل هايزنبرگ XXZ در حضور اثر واهمدوسي به‌عنوان يك كانال كوآنتومي براي انتقال حالت‌هاي كوآنتومي از فرستنده به گيرنده استفاده كرديم. با استفاده از سنجة وفاداري كوآنتومي، اثر پارامترهاي مختلف را بر كيفيت حالت كوآنتومي انتقال يافته مورد مطالعه قرار داديم. مشاهده كرديم كه با اعمال ميدان مغناطيسي ناهمگن و در نظر گرفتن اندركنش ژيالوشينسكي-موريا، وفاداري كوآنتومي ميانگين از حداقل وفاداري كوآنتومي ميانگين بيشتر است يعني  .Fave 2/3