تحليل استرس ادراك‌شدۀ ناشي از كوويد- 19 و مديريت مخاطرات آن از طريق تنظيم هيجان و جهت‌گيري مذهبي

كادر درمان به‌دليل تماس نزديك با بيماران كوويد 19 در برابر عفونت آسيب‌پذيرند و ممكن است ويروس را در بين اعضاي خانواده گسترش دهند. از طرفي ماهيت اين بيماري واكنش‌هاي شديد تنش‌زا مانند خستگي، اضطراب و افسردگي را در كادر درمان افزايش مي‌دهد. از اين‌رو همه‌گيري كوويد 19 گذشته از تأثير بر سلامت جسماني، بر سلامت روان و رفاه نيز اثر مي‌گذارد. اين پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني استرس ادراك‌شده از طريق تنظيم هيجان و جهت‌گيري مذهبي كاركنان درگير با بيماران مبتلا به كوويد 19 در زمستان 1400 انجام گرفت و اولين تحقيقي است كه متغيرهاي مذكور را در حيطۀ استرس ادراك‌شدۀ ناشي از كرونا در كادر درمان مي‌سنجد. پژوهش از نوع همبستگي است. جامعۀ آماري، كاركنان بخش كوويد 19 بيمارستان امام حسن بجنورد بود كه 280 نفر از آنها به‌عنوان نمونه به شيوۀ سرشماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامۀ استرس ادراك‌شده، تنظيم هيجان و جهت‌گيري مذهبي استفاده شد. تحليل داده‌ها با آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانۀ گام‌به‌گام در نرم‌افزار SPSS.v26 انجام گرفت. داده‌هاي پژوهشي از بررسي 221 نفر (پس از اعمال ملاك خروج از پژوهش) با استفاده از روش سرشماري همۀ جامعۀ پژوهشي به‌دست آمد. يافته‌ها نشان داد كه همبستگي معناداري بين استرس ادراك‌شده با ارزيابي مجدد (0.293-)، جهت‌گيري مذهبي دروني (0.351-) و سركوبي (0.167) وجود دارد. همچنين ارزيابي مجدد و جهت‌گيري مذهبي دروني پيش‌بيني‌كننده‌هاي منفي و سركوبي پيش‌بيني‌كنندۀ مثبت استرس ادراك‌شده است (0.237 = R2 و 0.01 P). ازآنجا كه ارزيابي مجدد تنظيم هيجان و جهت‌گيري مذهبي دروني توانستند استرس ادراك‌شده كاركنان درگير با كوويد 19 را پيش‌بيني كنند، به نظر مي‌رسد با برگزاري دوره‌هاي تنظيم هيجان و آموزش فنون آن و نيز فضاسازي معنوي متناسب با بخش كوويد 19 مي‌توان استرس ادراك‌شدۀ كاركنان را كاهش داد.