بررسي عوامل مؤثر بر تجارب پژوهشي در فرآيند پايان‌نامه‫نويسي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در سال 1398

زمينه و هدف: با توجه به نقش اساسي دانشگاه‌ها در توسعه علوم و فنون. در سازمان‌دهي فعاليت‌هاي آموزشي در دانشگاه‌ها بايد به كيفيت آموزش و پژوهش و چگونگي ارتباط آن دو توجه خاصي داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر تجارب پژوهشي در فرآيند پايان‌نامه نويسي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل انجام گرفت. روش كار: روش تحقيق از نوع مقطعي توصيفي تحليلي بوده و 222 نفر از دانش‌آموختگان و دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اردبيل كه از نيمسال دوم سال تحصيلي 1398-1397 موفق به دفاع از پايان‌نامه خويش شده و در مرحله تسويه‌حساب قرار داشتند، به‌عنوان نمونه آماري به پرسشنامه اين تحقيق پاسخ دادند. ابـزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد PREQ بوده كه طبق آخرين ويرايش داراي 7 عامل اصلي است. يافته ها: بررسي كلي نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه بين مقياس‌هاي هفت‫گانه، متغير شفافيت بالاترين ميانگين را از نظر دانشجويان دارا بود و بعد از آن متغير توسعه مهارت پژوهشي ميانگين بالاتري را به دست آورد. همچنين بين نظر دانشجويان دانشكده‌هاي مختلف، دانشجويان دوره‌هاي تحصيلي مختلف و دانشجويان با جنسيت مختلف، از نظر رضايت‌مندي كلي از تجارب پژوهشي تفاوت معني‌دار وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج يافته‌هاي پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌گردد اساتيد دانشگاه در برخورد با دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اردبيل به اخلاق در انجام وظايف تخصصي به عنوان يك ارزش بنيادي تأكيد كنند و آن را به دانشجويان خود انتقال دهند.