واكاوي عوامل بازدارنده رفتارهاي نابهنجار كاركنان درماني در شرايط كرونايي: مطالعه كيفي

زمينه و هدف: شناسايي مؤلفه هاي رفتار اخلاقي در زمان پاندمي بيماري كرونا، مي‫تواند تسهيلگر بروز رفتارهاي مثبت كاري گردد. اين پژوهش با هدف واكاوي عوامل بازدارنده رفتارهاي نابهنجار كاركنان درماني در شرايط كرونايي انجام شد.         روش كار: اين پژوهش يك مطالعه كيفي از نوع توصيفي بوده كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند از نوع گلوله برفي تا مرحله اشباع و مصاحبه انفرادي نيمه ساختاريافته با 13 نفر، شامل متخصصين حوزه مديريت و سلامت جمع آوري گرديد. براي اعتباربخشي از معيارهاي قابليت اعتماد لينكلن و گوبا استفاده شد. تجزيه و تحليل داد ه ها با استفاده از روش تحليل محتواي تركيبي جهت دار و تلخيصي با نرم افزارهاي SPSS-21 و MAXQDA-10 انجام گرفت. يافته ها: يافته ها نشان دادند كه عوامل ساختاري شامل آموزش و بهسازي نيروي انساني، گزينش و برگماري، وارسي و پايش سازماني، مهارت‫هاي ارتباطي، رسيدگي به تخلفات اداري، آراستگي و بساماني ، عوامل رفتاري شامل ويژگي‫هاي روانشناختي فردي، رفتارهاي درون گروهي، الگو سازي، كنش گرهاي ارزشي، عدالت محوري و تدوين پايه هاي نيك‫خويانه و عوامل محيطي شامل محيط دروني و بيروني سازمان از عوامل مؤثر بر كاهش رفتار نا بهنجار در مراكز درماني مي‫باشند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش عوامل ساختاري مهمترين عامل بازدارنده رفتارهاي نابهنجار مي‫باشد. انتظار مي‫رود الگوي ارائه شده به مديران كمك كند تا ضمن كنترل شيوع ويروس كرونا، با بهبود خدمات، آگاه سازي، افزايش مهارت‫هاي روانشناختي و حمايت هاي مالي و معنوي، رفتارهاي نابهنجار را كاهش دهند.