توسعۀ كاربردهاي الگوريتميك در معماري مرور و تحليلي بر سيستم‏‌هاي L

بيان مسئله: سيستم‏هاي L يكي از الگوريتم‏هاي محاسبه فرايند خودسازمانده «رشد حساس به محيط» گياهان و يكي از پنج روش اصلي مولد هستند كه با توجه به ساختار و زمينه اصلي كاربرد، پتانسيل‏هاي زيادي در معماري نويد مي‏دهند، اما در عين حال، نمونه‏هاي به‏كارگيري آنها در معماري اندك بوده و هنوز به‏ميزان كافي توسعه نيافته‏اند. لذا توسعه آنها مستلزم مطالعه‏اي مروري جامعي است كه ضمن بررسي در زمينه اصلي و شناسايي پتانسيل‏هاي محتمل،‏ مروري بر پيشينه كاربردهاي آن در معماري و همچنين در ساير زمينه‏ها از جمله شهرسازي، مهندسي سازه، هوافضا و غيره كرده و ضمن تقسيم‏بندي و مقايسه اين كاربردها، با اين ديدگاه پيشنهاداتي جهت توسعه ارائه كند. هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش بررسي جامع سيستم‌هاي L و شناسايي كاربردها و پتانسيل‌هاي آن در معماري است. روش پژوهش: اين مقاله مروري، به‏روش توصيفي-تحليلي بوده و گردآوري داده‏ها در آن به‏صورت اسنادي است. اسناد استفاده‌شده در اين مقاله شامل انواع مقالات، كتاب‏ها، پايان‏نامه‏ها و مسابقات معماري معتبري است كه تمام يا بخشي از آنها به پژوهش درمورد كاربردهاي معماري و ساير كاربردهاي مرتبط سيستم‏هاي L مي‌پردازد كه از حدود سال 2000 م. به‏بعد انتشار يافته‏اند. نتيجه‫گيري: با بررسي الگوريتم در زمينه گياه‌شناسي، مشاهده مي‏شود پنج كانسپت اصلي سيستم‏هاي L عبارتند از: توسعه، انتزاع، خودمتشابهي، پيچيدگي ‏درعين سادگي و توپولوژي؛ كه در اين ميان كانسپت توسعه در معماري كاربرد بيشتري داشته، درحالي كه ساير كانسپت‏ها كمتر موردتوجه بوده است. در اين زمينه رصد كاربردها در حوزه‏هاي ديگر و متدلوژي‏هاي به‏كارگرفته الهام‏بخش خواهد بود كه در بخش سوم با بررسي جامع، ضمن تقسيم‏بندي كاربردهاي مختلف، به مرور آن پرداخته شده است. روند تحقيقات در كاربرد معماري سيستم‏هاي L شناسايي‏ و دلايل كاهش آن در سال‏هاي اخير و پيشنهاداتي در راستاي توسعه بيان مي‏شود. تحليل‏هاي ديگري نيز از جمله اعتبار علمي اسناد، انواع كاربردها، روش‏هاي استفاده از سيستم L و مرحله استفاده از آن در طراحي نيز ارائه شده ‏است.