نقش صحن آفتابگير در ايجاد خرداقليم مطلوب در خانه‌هاي روستايي مناطق كوهستاني نمونه‌موردي: روستاهاي شميرانات تهران

بيان مسئله: بحران انرژي و ضرورت صرفه‌جويي در مصرف آن، لزوم تجديدنظر در نحوه ساخت‌وساز را به يكي از مهمترين اهداف برنامه‌ريزي و طراحي تبديل كرده است. اين مسئله در روستاها كه از منابع كمتري برخوردارند حياتي‌تر است. ضرورت بهره‌مندي از تابش خورشيد به عنوان يك راهكار اقليمي مناسب در روستاهاي سرد و كوهستاني، اهميت فضاهاي آفتاب‌گير را دوچندان مي‌كند. عنوان «صحن آفتاب‌گير» كه در اين پژوهش معرفي شده است، مي‌تواند بخشي از فضاي باز يا نيمه‌باز در خانه‌هاي روستايي باشد كه موجب تغيير در خرداقليم مي‌شود. هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش بررسي اهميت صحن آفتاب‌گير و چگونگي ايجاد خرداقليم در خانه‌هاي روستاهاي كوهستاني است. مهم‌ترين سؤال اين پژوهش اين است كه نقش صحن آفتاب‌گير در خرداقليم خانه‌هاي روستايي كوهستاني چيست؟ و ساخت‌و‌سازهاي جديد چه عملكردي در اين زمينه دارند؟ روش پژوهش: اين پژوهش به روش تحليلي و بر‌پايه مطالعات ميداني صورت گرفته، جامعه نمونه روستاهاي شميرانات تهران است. به منظور پاسخگويي به مسئله، چند بناي بومي كه داراي صحن آفتاب‌گير هستند انتخاب شد. ابتدا جهت استفاده از تجربيات ساكنين در مورد اهميت صحن آفتاب‌گير به روش ميداني به گفتگو با آنها پرداخته شد كه در اين مرحله رضايتمندي و دلايل نارضايتي افراد شناخته شد و در مرحله بعد، راستي‌آزمايي نتايج به كمك نرم‌افزار تحليل و بررسي شد. نتيجه‌گيري: صحن‌هاي آفتاب‌گير در جبهه رو به جنوب با هندسه‌اي محفوظ از سوزبادهاي زمستاني نقش بسيار مهمي در ايجاد خرداقليم مطلوب و صرفه‌جويي در مصرف انرژي دارند و بايد در ساخت‌و‌سازهاي جديد به حفظ لفاف خورشيدي و پرهيز از ايجاد سايه‌هاي ناخواسته توجه شود.