مطالعه بيوتايپينگ استافيلوكوكوس‌اورئوس در غذاهاي بيمارستاني

زمينه و اهداف: استافيلوكوك‌اورئوس به عنوان يكي از مهمترين پاتوژن‌هاي قابل انتقال از مواد غذايي در سراسر جهان شناخته شده است. هدف از اين تحقيق، بررسي نحوه شيوع بر اساس تعيين بيوتيپ باكتري‌هاي استافيلوكوكوس اورئوس استخراج شده از غذاهاي بيمارستاني است. روش بررسي: اين مطالعه به روش توصيفي- مقطعي در كترينگ بيمارستاني درجنوب شهر تهران، در سه ماه تابستاه سال 1400 صورت پذيرفت. در هر مرتبه نمونه‌برداري بر اساس منوي پخت هفتگي، يك نمونه از برنج و يك نمونه از كباب كوبيده و دو نمونه كتلت ازغذاي بيماران و كاركنان جهت بررسي، با حفظ شرايط استاندارد اخذ شد. يافته‌ها: در كل از 411 نمونه غذايي 24جدايه از 127 نمونه كباب كوبيده مرغ (18.89%)، 16 جدايه از157 نمونه كتلت (10.19%)، آلوده بودند. در نمونه برنج هيچ آلودگي وجود نداشت. همچنين ارتباط معني‌داري بين درجه­حرارت پخت غذا و درصد شيوع استافيلوك‌اورئوس وجود داشت. در مقايسه دو نمونه داراي آلودگي بيشترين ميزان شيوع استافيلوكوك‌اورئوس مربوط به كباب كوبيده مرغ (با دماي پخت 160 درجه سانتيگراد) و كمترين ميزان مربوط به كتلت (با درجه 180 سانتيگراد) بود.ميزان شيوع استافيلوكوك‌اورئوس در سطوح آشپزخانه بيمارستان مورد نظر 20% بود. بيوتيپ‌هاي شناسايي شده به ترتيب از بيشترين به كمترين شامل بيوتيپ گاوي 15مورد (37/5%)، گوسفندي 1۳مورد (32/5%)، طيور ۶ مورد (۱۵%)، انساني 4 مورد (۱۰%) و انساني β٭ 2 مورد (۵%) بودند. نتيجه‌گيري: طبخ و سرو و انتقال نادرست از غذاهاي پخته شده يا فرآوري شده و عدم رعايت موارد بهداشتي، نقش مهمي در اشاعه باكتري‌هاي استافبلوكوك‌اورئوس دارند.