ارزيابي تراكم، زيست‌توده و تنوع زيستي علف‌هاي هرز در كشت مخلوط رديفي كاهو پيچ (Lactuca sativa L. var. capitata) و گل عسلي (Lobularia maritima (L.) Desv.)

به‌منظور بررسي اثر الگوهاي كشت مخلوط رديفي كاهو پيچ و گل عسلي بر تراكم، زيست توده و تنوع زيستي علف هاي هرز، آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال زراعي 1394- 1393 اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل الگوهاي كشت مخلوط رديفي 1 رديف كاهو پيچ + 1 رديف گل عسلي (1:1)، 2 رديف كاهو پيچ + 2 رديف گل عسلي (2:2)، 3 رديف كاهو پيچ + 3 رديف گل عسلي (3:3) و كشت خالص دو گونه بود. نتايج نشان داد كه اثر الگوهاي كشت مخلوط رديفي كاهو پيچ و گل عسلي بر تمامي صفات مورد مطالعه در هر دو مرحله نمونه‌برداري معني دار بود. بيشترين تراكم علف هاي هرز در الگوي كاشت 2:2 به‌ترتيب با 282.4 و 122.03 بوته در مترمربع در هر دو مرحله نمونه‌برداري مشاهده شد. در مرحله اول و دوم نمونه برداري، بيشترين زيست‌توده علف هاي هرز به‌ترتيب در الگوي كاشت 1:1 و 2:2 با 58.33 و 62.08 گرم در مترمربع مشاهده شد. همچنين، بيشترين مقدار شاخص تنوع شانون- وينر، در الگوي كاشت 2:2 و 1:1 به‌ترتيب با 0.53 و 0.37 در مرحله اول و دوم نمونه‌برداري مشاهده شد. بيشترين مقدار شاخص تنوع سيمپسون، در الگوي كاشت 2:2 به‌ترتيب با 0.66 و 0.46 در هر دو مرحله نمونه‌برداري مشاهده شد و در نهايت، بيشترين مقدار شاخص غناي گونه اي مارگالف، در الگوي كشت خالص كاهو پيچ و الگوي كشت مخلوط رديفي 1:1 به‌ترتيب با 1.48 و 1.63 در مرحله اول و دوم نمونه‌برداري مشاهده شد. به طور كلي، الگوهاي كشت مخلوط رديفي 1 رديف كاهو پيچ + 1 رديف گل عسلي (1:1) و 2 رديف كاهو پيچ + 2 رديف گل عسلي (2:2)، بيشترين ميزان را از نظر اكثر شاخص هاي تنوع، يكنواختي و غناي گونه اي مورد بررسي در اين تحقيق دارا بودند.