ارزيابي تطبيقي سلسله مراتب تصوير ذهني مردان و زنان از فضاهاي شهري، مورد منطقه 8 تبريز

تصوير ذهني عبارت است از تصوير يا برداشتي كه هر انسان از خود، ديگران و محيط اطراف دارد. هدف از اين پژوهش بررسي تصوير ذهني مردان و زنان از فضاهاي شهري و پي بردن به چگونگي تفاوت موجود در تصوير ذهني آنها بر اساس سلسله مراتب تصوير ذهني است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده و در آن از روش‌هاي پيمايشي و توصيفي– تحليلي استفاده شده و ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه، با حجم نمونه به‌دست آمده از فرمول كوكران و نقشه‌هاي كروكي‌وار است. در تحليل داده‌هاي به‌دست آمده از آزمون‌هاي مقايسه‌اي، توصيفي و تحليل محتوا بهره‌ گرفته شده است. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه بين مردان و زنان از نظر تصوير ذهني از فضاهاي شهري تفاوت معناداري وجود دارد و مقدار ميانگين رتبه‌اي نشان‌ داد كه تصوير ذهني در مردان در مقايسه با زنان قوي‌تر است. همچنين تصوير ذهني مردان در مقايسه با زنان از كليت بيشتري برخوردار است و در مقابل زنان بيشتر با جزييات تصوير ذهني خود را شكل مي‌دهند. مردان در ارايه‌ي تصوير ذهني خود عمدتاً در تمامي سطوح سلسله مراتب تصوير ذهني به نام مكان‌ها با نقاط ثقل مختلف و با تأكيد بر راه‌ها اشاره مي‌كنند در مقابل زنان در جزيي‌ترين نقشه‌ها هم كمتر به نام مكان‌ها اشاره مي‌كنند و در تصوير ذهني آنها تعاملات اجتماعي و فضايي با تكيه بر محل سكونت به عنوان نقطه‌ي ثقل بيشتر به چشم مي‌خورد و عمده تأكيد آنها بر نشانه‌ها است.