نقش تعاملات اجتماعي برايجاد امنيت محيطي در مجتمع‌هاي مسكوني (مطالعه موردي: فاز يك شهرك اكباتان تهران)

مجتمع‌هاي مسكوني در عصر حاضر به گونه‌اي طراحي مي‌شوند كه ميزان تبادلات اجتماعي در آن‌ها كاهش پيدا كرده است. يكي از عواملي كه نقش تعاملات اجتماعي را در مجتمع‌هاي مسكوني كم رنگ كرده است، مسئله امنيت محيطي مي‌باشد. بدين جهت در اين پژوهش به بررسي نقش تعاملات اجتماعي در ايجاد امنيت محيطي، در مجتمع‌هاي مسكوني پرداخته شده است. روش تحقيق در اين پژوهش مبتني بر روش پيمايشي- همبستگي مي‌باشد. اين پژوهش در ابتدا به بررسي مباني نظري و ديدگاه‌هاي صاحب‌نظران در زمينه‏هاي تعاملات اجتماعي و امنيت محيطي پرداخته است. سپس شاخص‏هاي تأثير‏گذار استخراج و با استفاده از مدل مفهومي پرسشنامه مورد ارزيابي قرار گرفته‏ شده است. جامعه آماري در اين پژوهش از ميان مجتمع‌هاي مسكوني شهر تهران در نظر گرفته شده است كه با توجه به مشخصه‌ها و مؤلفه‌هاي طرح مطالعاتي و گستردگي جامعه آماري، مجتمع مسكوني اكباتان به عنوان بخش كوچك‌تر جامعه آماري در نظر گرفته شد و در نهايت، با تحليل اطلاعات به‌دست آمده، فرضيه‏ي پروژه مورد آزمون قرار‏گرفت. با توجه به اطلاعات به‌دست آمده مشخص گرديد كه بين تعاملات اجتماعي و امنيت محيطي در مجتمع مسكوني رابطه معناداري وجود دارد.