بررسي تاثير آموزش مبتني بر مورد بر دانش و عملكرد دانشجويان پرستاري در ارتباط با دارو درماني

مقدمه: كاربرد روش هاي آموزش سنتي در دانشگاه ها باعث ايجاد ضعف در دانش و عملكرد دارو درماني دانشجويان پرستاري در اين زمينه شده است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش مبتني بر مورد بر دانش و عملكرد دانشجويان پرستاري در رابطه با دارو درماني در دانشكده پرستاري دانشگاه علوم پزشكي جهرم در سال 1399 انجام شد.روش كار: اين مطالعه يك پژوهش نيمه تجربي تك گروهي از نوع قبل و بعد است كه در سال 1399 بر روي 37 نفر از دانشجويان كارورز دانشكده پرستاري دانشگاه علوم پزشكي جهرم انجام شد. نمونه ها به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند. آموزش مبتني بر مورد با ارايه مجري تحقيق و همكار طرح به عنوان تسهيلگر از طريق واتساپ به صورت آنلاين در 4 جلسه 90 دقيقه اي طي 4 روز برگزار شد. دانش و عملكرد دانشجويان قبل و پس از مداخله به ترتيب با  آزمون سنجش دانش محقق ساخته حاوي 26 سئوال چهارگزينه اي و آزمون آسكي مشتمل بر 10 ايستگاه ارزيابي گرديد. روايي و پايايي هر دو آزمون سنجش دانش و عملكرد قبل از اجراي تحقيق احراز گرديده بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده ازآزمون هاي تي زوجي و ويكاكسون از طريق نرم افزار spss 21 تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات دانش دانشجويان كارورز قبل از مداخله برابر با 17/97±2/26 و بعد از مداخله برابر با 2.55±22.11 است كه اين تفاوت از لحاظ آماري معني دار بود (0.05 p). همچنين نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات عملكرد قبل از مداخله دانشجويان كارورز برابر با 5.37±61.88 و بعد از مداخله برابر با 2.56±92.85 است كه اين تفاوت از لحاظ آماري معني دار بود (0.05 p).نتيجه گيري: آموزش مبتني بر مورد باعث ارتقاي دانش و عملكرد دانشجويان كارورز پرستاري در رابطه با دارو درماني شد. لذا پيشنهاد مي شود جهت ارتقاي دانش و عملكرد دارو درماني دانشجويان از اين روش آموزشي استفاده شود.