بررسي تاثير مدل مراقبت پيگير بر مراقبت از خود در بيماران مبتلا به سرطان كولون

مقدمه: ابتلا به سرطان كولون و درمان هاي آن داراي عوارض متعددي چون ضعف، خستگي، بي حالي، بي اشتهايي، تهوع و استفراغ، آنمي و اختلال در تغذيه مي باشد كه تمامي اين موارد موجب كاهش مراقبت از خود در اين بيماران مي شوند. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير مدل مراقبت پيگير بر مراقبت از خود در  بيماران مبتلا به سرطان كولون انجام شده است. روش‌ كار: مطالعه حاضر يك مطالعه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماري 60 نفر از بيماران مبتلا به سرطان كولون بيمارستان هاي امام علي (ع) و شهيدرجايي كرج در نيمه ي اول سال 1400، كه از طريق روش نمونه گيري در دسترس و بر اساس معيارهاي ورود انتخاب و به صورت تصادفي با استفاده از جدول اعداد تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. براي گروه مداخله، مدل مراقبت پيگير در 4 مرحله و به مدت 2 ماه (8 هفته) اجرا شد. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه مراقبت از خود محقق ساخته بيماران مبتلا به سرطان كولون استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS19 و با استفاده از آزمون هاي توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شدند.سطح معني داري 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها: دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك تفاوت آماري معني داري نداشتند. ميانگين نمرات مراقبت از خود بيماران قبل از مداخله در گروه مداخله 2/57 ± 33/44 و در گروه كنترل 3/76 ± 33/48 بود كه تفاوت آماري معني داري نداشت (۷۷/0=P) بعد از مداخله ميانگين شاخص خودمراقبتي در گروه مداخله به 01/۳ ± 41/48 و در گروه كنترل به 4/82 ± 34/13 رسيد كه  اين تفاوت معني دار بود و مراقبت از خود ارتقا يافت (P 0/001). نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه مدل مراقبت پيگير بر مراقبت از خود در بيماران مبتلا به سرطان كولون تاثير دارد و موجب ارتقاي آن مي شود لذا توصيه مي شود پرستاران در مراقبت از اين بيماران از مدل مراقبت پيگير كه يك مدل پرستاري است بهره برند.