عوامل موثر بر انديشه نظامي فرماندهان ارتش در دوران دفاع مقدس

انديشه نظامي يكي از ابعاد انديشه دفاعي بوده و موضوعي اساسي و تعيين‌كننده در رفتار و كاركردهاي نظامي محسوب مي‌گردد. انديشه‌ نظامي مبناي رفتار و كاركردهاي نظامي است كه در قالب هويت نظامي، ايدئولوژي و فلسفه نظامي، نظريه نظامي، دكترين نظامي، قدرت و اقتدار نظامي تجسم مي‌يابد. انديشه نظامي فرماندهان ارتش جمهوري اسلامي ايران در دفاع مقدس، موفقيت خود را در عمل نشان داده و به اثبات رسانيده است و لزوم شناخت اين انديشه‌ها و عوامل موثر بر آن‌ها، سبب آشنايي فرماندهان امروز و آينده ارتش با شيوه‌ها و راه‌هايي مي‌شود كه فرماندهان ارتش در دفاع مقدس به آن‌ها همت گماشته و در ميدان عمل به اجرا درآوردند. با تبيين عوامل موثر بر انديشه نظامي فرماندهان ارتش در دوران دفاع مقدس به خوبي مي‌توان به تبلور انديشه نظامي فرماندهان در صحنه نبرد در دوران دفاع مقدس پي برد.اين تحقيق از لحاظ نوع، كاربردي توسعه‌اي و مبتني بر رويكرد كيفي با روش داده بنياد است. با توجه به رويكرد اكتشافي تحقيق در تبيين عوامل موثر بر انديشه، كليه محتواها و مستندات در دسترس مورد بررسي قرارگرفته و با استفاده از كدگذاري باز مفاهيم مرتبط با هر محتوا مشخص و شناسه گذاري گرديد و بعد از آن با دسته‌بندي مفاهيم مشابه در يك گروه مولفه‌ها ظهور پيدا كرد و با كنار هم گذاشتن چند مولفه مشابه، مقوله‌ها يا همان عوامل موثر بر انديشه نظامي فرماندهان كه شامل: برآورد و محاسبه غلط دشمن نسبت به پشتيباني مردم از آرمان‌هاي انقلاب اسلامي ايران، جلوگيري از گسترش پيام انقلاب اسلامي ايران در جهان، تقويت جبهه استكبار، حمايت ابرقدرت‌ها از عراق و محدوديت‌ در منابع انساني و تجهيزات مي‌باشد، مشخص گرديد.