ملاحظاتي در نقد گنسلر بر برهان اخلاقي لوئيس در باب اثبات وجود خدا

لوئيس در كتاب مسيحيت ناب كوشيده است بر مبناي «عيني بودن ارزش‌هاي اخلاقي» استدلالي براي «اثبات وجود خداوند» ارائه دهد. بنابر عقيدة او قوانين اخلاقي عيني وجود دارند و ما در رفتار خويش به نوعي معيار عيني و رفتاري تمسك مي‌كنيم كه انتظار داريم طرف مقابل به آن معرفت داشته باشد. اين كه همة انسان‌ها در هر فرهنگ، دين و آئيني باشند خود را ملزم مي‌دانند كه به نحو خاصي رفتار كنند و راه گريزي از آن ندارند و زماني كه بر خلاف آن رفتار مي‌كنند خود را مورد ملامت قرار مي‌دهند، حاكي از واقعي و عيني بودن احكام اخلاقي است كه فراتر از رفتار عادي و معمول انسان‌هاست. قوانيني كه هيچ يك از آنها را ما وضع نكرده‌ايم، اما به نحو پيشيني مي‌يابيم كه اين قوانين بر ما تحميل مي‌شوند و ما را در موقعيت‌هاي مختلف تحت فشار قرار مي‌دهند. لوئيس خاستگاه عينيت احكام و ارزش‌هاي اخلاقي را خدا مي‌داند چون طبيعت‌گرايي هرگز نمي‌تواند حضور ارزش‌هاي واقعي اخلاقي را توجيه و تبيين كند، چرا كه امر مادي به هيچ وجه نمي‌تواند تعاليمي براي انسان داشته باشد.بنابرين حضور ارزش‌هاي اخلاقي نشانه و شاهدي است براي دلالت بر يك روح يا ذهن برتري كه اين قوانين را به ما القاء كرده است كه او همان خداست. در اين جستار ادعاي او را تقرير كرده و نقدهاي مطرح شده و به نحو خاص نقدهاي گنسلر بر استدلال او را شرح داده و مورد گفت‌وگو قرار مي‌دهيم.