بررسي نقش آواي سازماني ديجيتال بر توانمندسازي كاركنان با نقش ميانجي‌گري پذيرش سازماني رسانه‌هاي اجتماعي در سازمان‌هاي ورزشي

پژوهش حاضر، با هدف بررسي نقش آواي سازماني ديجيتال در توانمندسازي كاركنان با نقش ميانجي‌گري پذيرش سازماني رسانه‌هاي اجتماعي در سازمان‌هاي ورزشي اجرا شده است. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي همبستگي بوده و جامعه آماري آن را همه كاركنان ادارات ورزش و جوانان غرب كشور به تعداد 885 نفر تشكيل داده‌اند. در نهايت، تعداد 370 نفر به عنوان نمونه از طريق نرم‌افزار تعيين حجم نمونه سمپل پاور به‌صورت تصادفي ساده انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده است. براي تجزيه وتحليل داده ها نيز از روش معادلات ساختاري استفاده شده است. تمامي روند تجزيه وتحليل داده ها در نرم‌افزارهاي اس پي اس اس، پي ال اس انجام گرفته است. آواي سازماني ديجيتال، تأثيري به ميزان0/489 و پذيرش رسانه  اجتماعي تأثيري به ميزان0/467 بر توانمندسازي دارد؛ آواي سازماني ديجيتال داراي تأثيري به ميزان0/830 بر پذيرش رسانه اجتماعي است. به‌اين‌ترتيب، مشخص مي‌شود كه پذيرش سازماني رسانه‌هاي اجتماعي در سازمان‌هاي ورزشي نقش ميانجي‌گري را در رابطه بين آواي سازماني ديجيتال و توانمندسازي كاركنان دارد. به‌عبارتي جهت توانمندسازي كاركنان، آواي سازماني ديجيتال و پذيرش رسانه‌هاي اجتماعي است.