ارائه الگوي توسعه بوم گردي مطلوب در نواحي روستايي شهرستان كرمان

امروزه بوم گردي يكي از ابعاد مهم تحول، تنوع و رونق اقتصاد جوامع روستايي خصوصا در مناطق خشك و نيمه خشك، روستاهاي تاريخي و جوامع سنتي و محلي بشمار مي رود. از آنجا كه بوم گردي داراي زمينه ها، ظرفيت ها، الگوها و جنبه هاي متفاوتي است تشخيص الگوها و ترويج و تقويت الگوهاي متناسب با شرايط هر روستا لازمه برنامه ريزي توسعه بوم گردي روستايي است. لذا هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوي توسعه بوم گردي مطلوب در نواحي روستايي شهرستان كرمان متناسب با شرايط خاص روستاها و دهستان ها است. پژوهش به روش توصيفي- تحليلي انجام شده و از نوع پژوهش هاي كاربردي است. براي جمع آوري داده هاي مورد نياز، از مطالعات اسنادي و روش پيمايشي استفاده شد. جامعه اي آماري پژوهش شامل 16 دهستان شهرستان كرمان است؛ كه 17 روستاي گردشگرپذير و داراي اقامتگاه هاي بوم‌گردي از ميان 521 روستاي داراي سكنه انتخاب شد. از طرفي نمونه گيري در سطح جامعه ميزبان روستاهاي شهرستان كرمان انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها به روش مدل سازي معادلات ساختاري انجام شد. طبق نتايج تحقيق؛ در مجموع الگوي مطلوب توسعه بوم گردي دهستان هاي شهرستان كرمان؛ الگوي منفعتي يا رويكرد توانمندسازي اقتصادي خواهد بود. به طور مقايسه اي نيز نتايج نشان داد الگوي مطلوب توسعه بوم گردي دهستان هاي كشيت و ماهان؛ الگوي امنيتي است. مقدار بار عاملي مشاهده شده در الگوي امنيتي در بين ابعاد تبين كننده توسعه بوم گردي بيش از 0.3 است كه نشان مي‌دهد همبستگي چشمگيري بين متغيرهاي قابل مشاهده با متغيرهاي پنهان مربوط به خود وجود دارد. بدين معنا كه در توسعه بوم گردي اين دهستان ها مطلوب است ثبات سياسي، امنيت عمومي و شخصي، كاهش جرايم داخل محيط روستا خصوصا داخل خانه ها، و خارج از محيط روستا خصوصاً در جاده ها و مناطق بكر مد نظر قرار گيرد. نهايتاً الگوي توسعه بوم گردي ديگر دهستان هاي شهرستان نيز ارائه شد.